Rozaniec - 5 PaĽdziernik 2020, 16:43 Temat postu: Wtorek - Czytania i Błogosławieństwo - 06.10.2020 Wtorek, 06 października 2020 Wtorek XXVII tygodnia zwykłego (Ga 1, 13-24) Bracia: Słyszeliście o moim wcześniejszym postępowaniu, gdy jeszcze wyznawałem judaizm, jak z niezwykłą gorliwością zwalczałem Kościół Boży i usiłowałem go zniszczyć, jak w żarliwości dla judaizmu przewyższałem wielu moich rówieśników z mego narodu, jak byłem szczególnie wielkim zapaleńcem w zachowywaniu tradycji moich przodków. Gdy jednak spodobało się Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom, natychmiast, nie radząc się ciała i krwi ani nie udając się do Jerozolimy, do tych, którzy apostołami stali się pierwej niż ja, skierowałem się do Arabii, a później znowu wróciłem do Damaszku. Następnie, trzy lata później, udałem się do Jerozolimy, aby poznać się z Kefasem, i zatrzymałem się u niego tylko piętnaście dni. Spośród zaś innych, którzy należą do grona apostołów, widziałem jedynie Jakuba, brata Pańskiego. A Bóg jest mi świadkiem, że w tym, co tu do was piszę, nie kłamię. Potem udałem się do krain Syrii i Cylicji. Kościołom zaś chrześcijańskim w Judei pozostawałem osobiście nieznany. Docierała do nich jedynie wieść: ten, co dawniej nas prześladował, teraz jako Dobrą Nowinę głosi wiarę, którą wcześniej usiłował wytępić. I wielbili Boga z mego powodu. (Ps 139 (138), 1b-3. 13-14b. 14c-15) REFREN: Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną Przenikasz i znasz mnie, Panie, Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję. Z daleka spostrzegasz moje myśli, przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, i znasz wszystkie moje drogi. Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze i utkałeś mnie w łonie mej matki. Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, godne podziwu są Twoje dzieła. I duszę moją znasz do głębi. Nie byłem dla Ciebie tajemnicą, kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, utkany we wnętrzu ziemi. (Łk 11, 28) Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego i zachowują je wiernie. (Łk 10, 38-42) Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa. Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: "Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła". A Pan jej odpowiedział: "Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będziepozbawiona". ....................................... mateusz.pl » czytania na każdy dzień ZoRo - 6 PaĽdziernik 2020, 04:43 (Łk 10, 38-42) ...Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa. Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: "Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła". A Pan jej odpowiedział: "Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będziepozbawiona". Jakże i "moje" - te pretensje!: ...Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: "Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła". " Przepiękne są dzisiejsze Czytania! Jak bliskie! A w jednym z Komentarzy do nich uslyszałam, jak na Początku Stwórca powiedział do ciebie...do niej...do mnie - BĄDŹ! I chyba - zaraz potem, zrodził sie cudny Psalm 139: Przenikasz i znasz mnie, Panie, Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję. Z daleka spostrzegasz moje myśli, przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, i znasz wszystkie moje drogi. Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze i utkałeś mnie w łonie mej matki. Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, godne podziwu są Twoje dzieła. Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną Abuna Zygmunt - 6 PaĽdziernik 2020, 08:59 Marto, Marto, co jest ważniejsze, OSOBA która przyjmujesz, czy perfekcyjność twojego przyjęcia? W gruncie rzeczy jest to pytanie o MIŁOŚĆ, czy rzeczywiście darzysz nią Tego kogo przyjmujesz w swoim domu, czy tez jest to forma promowania samej siebie, jako perfekcyjnej organizatorki przyjęcia, czarującej gospodyni, posiadaczki wspaniałego domu… Dla księdza jest to pytanie, jak on sprawuje Eucharystię i w ogóle jak przyjmuje ludzi w Kościele, a dla człowieka świeckiego … ?(Łk 10, 38-42) Niech nas błogosławi Wszechmogący Bóg, Ojciec i Syn i Duch Święty ElzbietaS - 6 PaĽdziernik 2020, 10:37 Kiedy sie jest nieoczekiwanym gościem miło jest spotkac się z zainteresowaniem gospodyni, miło tez być częstowanym ale jak gospodyni znika w kuchni na dlugo a my mamy jej coś do powiedzenia to wazniejsze staje się mniej ważne. Marta tego nie rozumiała. Przecież to Chrystus przyszedł, żeby ja nakarmić a nie żeby się samemu najeść . mwisniewski - 6 PaĽdziernik 2020, 17:06 Szczególnie ważne jest to dzisiaj, gdy niemal wszyscy narzekamy na brak czasu. Kiedyś, gdy św Paweł udał się do Jerozolimy, aby poznać się z Kefasem, i zatrzymał się u niego tylko piętnaście dni być może miało to trochę mniejsze znaczenie, bo był czas na spotkanie. Chociaż gdy gościem był Jezus, to z pewnością nie warto było tracić ani minuty. Dziś, gdy "wpadamy jak po ogień", myślimy co nas czeka jeszcze dziś, jutro, w tym tygodniu... tak łatwo przeoczyć, że przecież gość w dom, Bóg w dom. Z Panem Bogiem Michał |
