ZoRo - 5 Marzec 2021, 18:37 Temat postu: Sobota - Czytania i Błogosławieństwo - 06marca 2021 Sobota, 06 marca 2021 Sobota II Tygodnia Wielkiego Postu (Mi 7, 14-15. 18-20) Paś lud Twój, Panie, laską Twoją, trzodę dziedzictwa Twego, co mieszka samotnie w lesie, pośród ogrodów. Niech wypasają Baszan i Gilead jak za dawnych czasów. "Jak za dni Twego wyjścia z ziemi egipskiej ukażę mu dziwy". Któryż bóg podobny Tobie, co oddalasz nieprawość, odpuszczasz występek Reszcie dziedzictwa Twego? Nie żywi On gniewu na zawsze, bo upodobał sobie miłosierdzie. Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości. Wrzucisz w morskie głębiny wszystkie ich grzechy. Okażesz wierność Jakubowi, Abrahamowi łaskawość, co poprzysiągłeś przodkom naszym od najdawniejszych czasów. (Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 9-10. 11-12) REFREN: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Błogosław, duszo moja, Pana, i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego. Błogosław, duszo moja, Pana i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach. On odpuszcza wszystkie twoje winy i leczy wszystkie choroby. On twoje życie ratuje od zguby, obdarza cię łaską i zmiłowaniem. Nie zapamiętuje się w sporze, nie płonie gniewem na wieki. Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani według win naszych nam nie odpłaca. Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli. Jak odległy jest wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze winy. Aklamacja (Łk 15, 18) Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie". (Łk 15, 1-3.11-32) W owym czasie przybliżali się do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie, mówiąc: "Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi". Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: "Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzekł do ojca: „Ojcze, daj mi część własności, która na mnie przypada”. Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swoją własność, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydał, nastał ciężki głód w owej krainie, i on sam zaczął cierpieć niedostatek. Poszedł i przystał na służbę do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola, żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzekł: „Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu przymieram głodem. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mnie choćby jednym z twoich najemników”. Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić. Tymczasem starszy jego syn przebywał na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce. Przywołał jednego ze sług i pytał go, co to ma znaczyć. Ten mu rzekł: „Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. ............................................. mateusz.pl » czytania na każdy dzień ZoRo - 6 Marzec 2021, 05:26 (Łk 15, 1-3.11-32) ...Zabrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: „Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Niebu i wobec ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem”. Lecz ojciec powiedział do swoich sług: „Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. I zaczęli się weselić.... Ta - o ojcu historia, to takze historia z mego życia...Jakze slodka historia! Dzieki Ci, Boże Ojcze, za DAR MIŁOŚCI MEGO OJCA! Mój Miłosierny, Wszechmogący Boże Ojcze! Jakie to cudowne Twoje rozdawanie Miłości! (Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 9-10. 11-12) REFREN: Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia Nie zapamiętuje się w sporze, nie płonie gniewem na wieki. Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani według win naszych nam nie odpłaca. Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli. Jak odległy jest wschód od zachodu, tak daleko odsuwa od nas nasze winy. Zolnierze - 6 Marzec 2021, 16:49 Twój brat powrócił, a ojciec twój kazał zabić utuczone cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego”. Rozgniewał się na to i nie chciał wejść; wtedy ojciec jego wyszedł i tłumaczył mu. Lecz on odpowiedział ojcu: „Oto tyle lat ci służę i nie przekroczyłem nigdy twojego nakazu; ale mnie nigdy nie dałeś koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi. Skoro jednak wrócił ten syn twój, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, kazałeś zabić dla niego utuczone cielę”. Lecz on mu odpowiedział: „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. Mamy w sobie taką zazdrosć jeśli rodzic przebacza upadłemu dziecku i jeszcze go nagradza to bunt w sercu się rodzi. Pięknie tłumaczy Ojciec temu dziecku zbuntowanemu. Naprowadza go na prawidłowe myślenie. Ale każdy Ojciec powinien tak postąpić. Niestety człowiek nie potrafi tak wybaczać jak BÓG MY SIE TEGO UCZYMY CAŁE ŻYCIE. Z BIEGIEM. Abuna Zygmunt - 6 Marzec 2021, 20:50 „Moje dziecko, ty zawsze jesteś ze mną i wszystko, co moje, do ciebie należy. A trzeba było weselić się i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. W wielu wypadkach w ten sposób wygląda właśnie nasza religijność, zbyt egoistyczna, zapatrzona w samą siebie . Mamy wszystko, ale nic nas nie cieszy, bo ktoś inny ma więcej i głośno się żalimy, że jesteśmy pokrzywdzeni, bo Bóg nas nie wyróżnia, nie spełnia naszych próśb, nie mnoży przywilejów i zbyt mało widoczne są Jego błogosławieństwa. Abuna Zygmunt - 6 Marzec 2021, 20:51 Królestwo Boże jest tak odmienne od wszystkich ziemskich królestw, jak różni się samotny ogród od leśnego gąszczu, a jego odmienność pochodzi od Boga, który jak dobry pasterz troszczy się o swoją trzodę , „upodobał sobie milosierdzie”, a nie tylko jest miłosierny i „ściera nasze nieprawości”, a nie tylko je wybacza. Jest „wierny” i „łaskawy” i to nie tylko od święta, ale zawsze i nie tylko zawsze, ale na wieki. (Mi 7, 14-15. 18-20) „Paś lud Twój Panie” i chroń nas przed fałszywymi „zbawcami narodów”, którzy chcą zastąpić nam Ciebie. Zbyt wiele jest zgliszcz na świecie i zbyt wiele wokół nas jest płonących ognisk wrogości i wojen, abyśmy mieli ufać ludzkim obietnicom i ich „postępowym” doktrynom, wierzącym w przemoc, a nie w Ciebie, Dawcę życia i w Twoje Zbawienie. „Błogosław, duszo moja, Pana i wszystko co jest we mnie, niech błogosławi święte imię Jego” (Z Ps 103) |
