ZoRo - 30 Marzec 2014, 20:22 Temat postu: Czytania - PONIEDZIAŁEK - 31MARCA 2014 Poniedziałek, 31 MARCA 2014 (Iz 65,17-21) Albowiem oto Ja stwarzam nowe niebiosa i nową ziemię; nie będzie się wspominać dawniejszych dziejów ani na myśl one nie przyjdą. Przeciwnie, będzie radość i wesele na zawsze z tego, co Ja stworzę; bo oto Ja uczynię z Jerozolimy wesele i z jej ludu - radość. Rozweselę się z Jerozolimy i rozraduję się z jej ludu. Już się nie usłyszy w niej odgłosów płaczu ni krzyku narzekania. Nie będzie już w niej niemowlęcia, mającego żyć tylko kilka dni, ani starca, który by nie dopełnił swych lat; bo najmłodszy umrze jako stuletni, a nie osiągnąć stu lat będzie znakiem klątwy. Zbudują domy i mieszkać w nich będą, zasadzą winnice i będą jedli z nich owoce. (Ps 30,2.4-6.11-13) REFREN: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś Sławię Cię, Panie, bo mr> i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie. Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana i pamiętajcie o Jego świętości. Gniew Jego trwa tylko przez chwilę, a Jego łaska przez całe życie. Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele. Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną Panie, bądź moją pomocą. Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament; Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki. (Ps 130,5.7) Pokładam nadzieję w Panu i w Jego słowie, u Pana jest bowiem łaska i obfite odkupienie. (J 4,43-54) Jezus wyszedł z Samarii i udał się do Galilei. Jezus wprawdzie sam stwierdził, że prorok nie doznaje czci we własnej ojczyźnie. Kiedy jednak przybył do Galilei, Galilejczycy przyjęli Go, ponieważ widzieli wszystko, co uczynił w Jerozolimie w czasie świąt. I oni bowiem przybyli na święto. Następnie przybył powtórnie do Kany Galilejskiej, gdzie przedtem przemienił wodę w wino. A w Kafarnaum mieszkał pewien urzędnik królewski, którego syn chorował. Usłyszawszy, że Jezus przybył z Judei do Galilei, udał się do Niego z prośbą, aby przyszedł i uzdrowił jego syna: był on bowiem już umierający. Jezus rzekł do niego: Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie. Powiedział do Niego urzędnik królewski: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko. Rzekł do niego Jezus: Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek słowu, które Jezus powiedział do niego, i szedł z powrotem. A kiedy był jeszcze w drodze, słudzy wyszli mu naprzeciw, mówiąc, że syn jego żyje. Zapytał ich o godzinę, o której mu się polepszyło. Rzekli mu: Wczoraj około godziny siódmej opuściła go gorączka. Poznał więc ojciec, że było to o tej godzinie, o której Jezus rzekł do niego: Syn twój żyje. I uwierzył on sam i cała jego rodzina. Ten już drugi znak uczynił Jezus od chwili przybycia z Judei do Galilei. .............................. www.mateusz.pl/czytania Abuna Zygmunt - 31 Marzec 2014, 05:45 Urzednik krolewski najpierw uwierzyl gdy przyjal slowo Chrystusa i udal sie do domu, mimo ze jego zamiarem bylo sklonienie Chrystusa aby razem z nim udal sie do umierajcego syna.Uwierzyl dojrzalej, pelniej , gdy stwierdzil, ze Jezus cudu uzdrowienia dokonal. Czym jest to pierwsze uwierzenie i na czym polega to drugie ? Pierwsze na zaufaniu do Jego slowa, drugie do osoby, ze jest Mesjaszem , Zbawicielem. Abuna Zygmunt - 31 Marzec 2014, 05:48 „Nie bedzie sie wspominac starych dziejow”? „Na mysl one nie przyjda”? Szkoda byloby nie pamietac dobra ktore sie przezylo i zal ze zlo ktorego czlowiek doswiadczyl traktowane bedzie tak jak gdyby go nie bylo, bo jednak doczesnosc ma dla nas wartosc i ma wartosc nasze staranie o to aby byla ona szlachetna. Trzeba jednak zauwazyc, ze Jezus zmartwychwstaly zachowuje znaki ran na swoim ciele, a my pamietamy i czcimy Jego krzyz. Zatem te slowa nalezy rozumiec w ten sposob, ze nie bedzie sie PO ZIEMSKU „wspominac starych dziejow”, ale one pozostana z nami, chwalebne, przemienione, przenikniete Boza miloscia, ZBAWIONE. Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie. Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu. Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament; Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki. (Z psalmu 30) |
