|
nasz DOM www.netparafia.pl |
 |
MODLITWA w naszym DOMu - ...na dzis
Abuna Zygmunt - 25 Maj 2014, 08:16 Temat postu: ...na dzis Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga,
opowiem, co uczynił mej duszy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby,
i nie oddalił ode mnie swej łaski.
Laska Boza posiada wymiar materialny i duchowy. Takie jest tez Krolestwo Boze i.... takim jest kazdy czlowiek.
Niech nam blogoslawi - na ciele i na duszy - Bog Wszechmogacy, Ojciec i Syn i Duch Swiety-Jedyny Bog.Amen
barmal - 25 Maj 2014, 08:55
Nam i naszym bliskim-czy blisko są , czy są daleko...
Giga - 25 Maj 2014, 09:57
AMEN
ElzbietaS - 25 Maj 2014, 16:46
Amen
ZoRo - 25 Maj 2014, 18:49
http://www.nmp.tm.pl/l_gesty.php
ZNAK KRZYŻA
Do gestów wykonywanych rękami należy znak krzyżu. Jest to gest najczęściej spotykany tak w liturgii jak i poza liturgią. Przypomina on dzieło odkupie nia dokonane przez Chrystusa na krzyżu (Koi 1,20). Jest symbolem wiary (1 Kor 1,17) i źródłem łask Bożych (Ef.2,16). Znak krzyża przypomina również tę prawdę, że trzeba krzyżować siebie samego przez różne formy umartwienia (Mt 10,38; Gal 2,19) i naśladować Chrystusa w bolesnej drodze (Mt 16,24). Według Apokalipsy znak krzyża jest pieczęcią, którą nosi na sobie każdy kto służy Bogu (Ap 7,3).
Prastarym zwyczajem chrześcijan było kreślenie znaku krzyża na osobach, przedmiotach i sobie samym. Ten znak zbawienia towarzyszył im od chwili powstania ze snu do momentu udania się na spoczynek nocny. Tertulian ( + 220) zapewniał, że znak ten opiera się na tradycji apostolskiej. Czytamy u niego: "czynimy znak krzyża na czole na każdym kroku: przy wchodzeniu i wychodzeniu, przy nakładaniu ubrania i obuwia, przy myciu, przy zapalaniu światła, przy pójściu na spoczynek, przy siedzeniu i każdej innej czynności". Chrześcijanie w tym znaku widzieli obronę przed demonami, pomoc w pokusach, umacnianie wiary i publiczne jej wyznawanie. To ostatnie akcentowane było zwłaszcza od czasów św. Augustyna ( + 430).
Gnostyckie "Akta Piotra", pochodzące z II w., wspominają znak krzyża w związku z udzielaniem Eu-charystii, a więc w zastosowaniu liturgicznym. Jest to najstarsza wzmianka o kreśleniu krzyża w liturgii. W IV w. znak krzyża istniał już w liturgii jako znak stały, stosowany szczególnie we Mszy św., przy chrzcie i przy święceniach kapłańskich, o czym informuje św. Jan Chryzostom ( + 407).
Jak wynika z informacji przekazanych przez Tertuliana, mały znak krzyża czyniono pierwotnie jednym palcem na czole. Znacznie później, bo w VIII w. dołączono do tego mały znak krzyża kreślony na ustach,
a X w. znak krzyża kreślony na sercu. W XII w. Jan Beleth tłumaczył iż kreślenie na sobie tych trzech znaków krzyża oznacza, że człowiek nie wstydzi się Ewangelii, ale wyznaje ją ustami i sercem. Zwyczaj ten zachował się do dnia dzisiejszego na początku czytania Ewangelii.
Wielki znak krzyża notowany jest w liturgii dopiero w XI wieku. Kreśli się go prawą ręką od czoła do serca oraz od lewego do prawego ramienia. Stanowi on ryt otwierający i zamykający czynności liturgiczne, nabożeństwa i modlitwy, tak wspólne, jak i prywatne.
Znak krzyża jest typowo chrześcijańską formą błogosławienia siebie i innych. Wypowiadane przy tym słowa: "W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego" w szczególny sposób uprzytomniają sakrament chrztu przyjęty w imię Trójcy Przenajświętszej. Używanie przy tym czasem wody święconej wzmacnia to błogosławieństwo, obronę przed złem i wyraźniej przypomina chrzest.
Z udzielaniem błogosławieństwa łączy się jeszcze dalsza symbolika, a mianowicie: w obrządku łacińskim zwyczajowo błogosławiło się trzema palcami, łącząc wielki palec z małym, co jakby ilustrowało wzywanie Trójcy Przenajświętszej. Dzisiaj przyjęło się, że przy błogosławieniu wszystkie palce ręki są wyprostowane. W obrządku greckim łączenie dwóch palców: wielkiego i wskazującego symbolizuje dwie natury w Chrystusie.
O znaku krzyża Romano Guardini pisał: "Krzyż jest znakiem zbawienia. Myśl o nim ile razy czynisz znak krzyża świętego. Jest to najświętszy znak, jaki istnieje. Czyń go w sposób właściwy: powoli, szeroko i z namysłem. Wówczas ogarnia on całą twoją istotę, postać i duszę, twoją myśl i twoją wolę, rozum i uczucie, pracę i wytchnienie; wszystko będzie przezeń utwierdzone, określone i uświęcone mocą Chrystusa w imię Boga w Trójcy Jedynego".
|
|