ZoRo - 3 SierpieĹ 2014, 12:00 Temat postu: ...najważniejsze, to móc Bogu patrzeć prosto w oczy... Niebo poszarzało...lekki wiaterek...ochłodziło się nieco... Wczesnym rankiem powedrowalam do kosciola sw.Tomasza, by posluchac, co chce mi dzisiaj powiedziec (w przenosni) Ukrzyzowany Chrystus, zawieszony b.wysoko nad Ołtarzem..."Zobaczylam" pod Krzyzem Matkę Boską...Na Krzyzu Chrystus zrodzil Matkę Kosciola, moja Matke...zrodził Swój Koścół... Chrytus wziął na Siebie to straszne cierpienie i smierc zupelnie dobrowolnie...by udowodnic mi MIŁOŚĆ do Boga Ojca i do kazdego człowieka...Ukochałam Twój KRZYZ, Chryste... W dzień trzeci wołałem ale jak zwykle wołanie moje nie znalazło odpowiedzi postanowiłem sobie wtedy że zamilknę całkowicie i szczelnym milczeniem niebo oddzielę od ziemi na szczęście znalazły mnie i przygarnęły zgrzebne ramiona krzyża jako początek nowej nadziei która się spełniła w dzień trzeci Oczarowany jestem oczarowany jestem Tobą każdą formą Twojego istnienia oczarowany jestem wszystkim chmurami i nie skażonym błękitem nieba rybami w wodzie i ptakami na drzewach milczeniem stawu i szumem sitowia niebem i ziemią codziennym chlebem ale najbardziej oczarowany jestem człowiekiem bo go miłujesz i na niego czekasz wniebowstąpienie skargami nie ścigał nikogo kiedy po ramionach krzyża się wspinał aby pogubione owce odszukać „pragnę”- wołał aby moje owce tam były gdzie ja idę zabrał je ze sobą bo razem z Nim przybite były do krzyża Najważniejsze najważniejsze – mieć ręce wyciągnięte zawsze do Boga najważniejsze – wyprostować się jak kobieta uwolniona od swojej niemocy po osiemnastu latach próżnych oczekiwań najważniejsze – to móc Bogu patrzeć prosto w oczy nie wątpić i dotykiem jak Tomasz pewności nie szukać wierzyć i ufać i mieć wyciągnięte ramiona do Boga jak On je po ojcowsku wyciąga do nas z krzyża aby przygarnąć jak dzieci do przebitego Serca swego Syna Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego |
