Alina - 21 GrudzieĹ 2014, 23:04 Temat postu: IV- ta Niedziela Adwentu homilia o. Robbina Już tylko kilka dni dzieli nas od Świąt Bożego Narodzenia. Powoli odkrywamy Boga, który przyjął człowieczeństwo. Święta Bożego Narodzenia to przede wszystkim Bóg, który przychodzi do nas. Teksty biblijne na tą niedzielę przypominają nam , że Bóg nie realizuje naszych własnych projektów, On przekracza nasze oczekiwania. On przede wszystkim zaprasza nas do ufności Mu we wszelkich niepokojących nas wydarzeniach. Pan nawołuje nas do wiernego podążania za Nim, nawet jeśli prowadzi nas drogami, których nie przewidywaliśmy. To jest właśnie to co znajdujemy w pierwszym czytaniu (II Ks. Samuela). Czytanie to przenosi nas z powrotem do króla Dawida, który z pomocą Pana pokonał wszystkich swoich wrogów .Król zbudował wspaniały pałac z cedrów. To był szczególny, luksusowy sposób budowania w tym czasie. Dawid zdał sobie sprawę, że nie pomyślał o zbudowaniu domu dla Arki Przymierza i powiedział do proroka Nathana „Spójrz, ja mieszkam w pałacu cedrowym, a Arka Boża mieszka w namiocie”. Król zażyczył sobie zbudowania dla Boga wspaniałej świątyni. Bóg wyjaśnił Dawidowi i wyjaśnia każdemu z nas, że nie możemy zamknąć Go w naszych planach. On wymyka się naszemu rozumieniu, przeciwstawia się naszym wyobrażeniom. Realizacja królewskiego zadania może przyjść tylko od Boga. Więc to On, Pan zbuduje Dawidowi „dom” zapewniając mu przyszłość. W świetle Ewangelii chrześcijanie rozpoznają w Jezusie Osobę w której Bóg stał się obecny w świecie. On jest rzeczywistą Bożą Świątynią. Przez Niego objawione zostało Boże panowanie. To co w Dawidzie było tylko daleką zapowiedzią, w Jezusie realizuje się w pełni. To jest naprawdę dobra wiadomość, „objawiona tajemnica od dawnych wieków ukryta” Św. Paweł w swoim Liście do Rzymian mówi nam o objawieniu Boga, najpierw cichego i ukrytego, a potem objawionego w chwale. Ta wspaniała tajemnica została teraz objawiona wszystkim narodom. W odpowiedzi na nią Pan oczekuje od nas posłuszeństwa wiary. To nie znaczy , że chodzi po prostu o przedłożenie sobie jakiś teoretycznych prawd. To ma być pełna miłości odpowiedź na miłość, która kontynuuje pierwszy krok postawiony w naszym kierunku. Pan liczy na nasze całkowite zaufanie i całkowite zaangażowanie w podążaniu za Nim. Ewangelia Zwiastowania jest odpowiedzią na pierwsze czytanie. Odkrywamy, że Bóg nie mieszka w jakimś wspaniałym domu. Najwspanialszym pragnieniem Boga jest to, żeby przyjść i zamieszkać w ludzkim sercu. On chce abyśmy weszli w zażyłość z Jego Obecnością, abyśmy podążali wraz z Nim w kierunku Jego Królestwa w wieczności. Zaprasza nas do komunii miłości z Nim, z naszymi braćmi i siostrami. To wszystko rozpoczęło się w prostocie i pokorze Nazaretu, małego miasteczka o którym nikt nie słyszał. Maria wypowiedziała swoje „tak” na Boże wołanie. Ona dobrowolnie zaakceptowała bycie „służebnicą Pańską”. Służyła ludzkości dając nam Tego, Który przyszedł na świat, aby nas zbawić. Tak samo Chrystus chce przyjść i żyć w nas. To jest najważniejsza prawda o tych świętach. Obchodzenie Bożego Narodzenia to nie po prostu ucztowanie i dobre jedzenie. Boże Narodzenie jest przyjściem Jezusa. On puka do naszych drzwi i oczekuje odpowiedzi. Największym prezentem tych świąt jest sam Jezus, który przychodzi, aby mieszkać w nas .Powitać Boga i dać Mu świat jest czymś niezwykłym. W tym znajdujemy radość, że nikt nie może nam tego odebrać. Z Jezusem i Dziewicą Maryją wszystkie nasze wizyty stają się nawiedzeniem. Tego prezentu, który otrzymaliśmy nie możemy zatrzymać tylko dla siebie. To jest jak światło, które musi być zapalone i postawione tak, aby oświecało cały nasz świat. Pan liczy na nas, liczy, że przygotujemy Mu miejsce w sercach wszystkich. On potrzebuje naszych rąk do kontynuowania z Nim Jego pracy. On potrzebuje naszych warg do głoszenia Jego słowa. On potrzebuje nas, abyśmy dostrzegali cierpienia ludzi i przynosili im ulgę. Jakiekolwiek pytanie nam zadaje , zaprasza nas do bycia dostępnym. Z Nim rozpoczyna się wspaniała przygoda. Przyjęcie Chrystusa i danie Go światu jest rzeczywiście wielką szansą naszego życia. Jak Paweł, który mówi ” już dłużej nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus” Przez zgromadzenie się w kościele, odpowiedzieliśmy już na wołanie Pana. W każdą niedzielę On łączy nas we wspólnotę zgromadzoną w Jego Imię. Poprzez karmienie się Jego Słowem i Jego Ciałem , On przychodzi , aby mieszkać w nas. On chce być z nami i chce zabrać nas do Królestwa , które przyszedł ogłosić. W tym dniu możemy modlić się tymi słowami: „Boże TY pragniesz zamieszkać w sercach, które są prawdziwe i szczere, pomóż nam żyć w Twojej łasce, żebyś mógł przyjść do nas i uczynić nasze serca swoim domem” Amen. Giga - 22 GrudzieĹ 2014, 05:23 O tak! domem. amen |
