Rozaniec - 2 WrzesieĹ 2016, 15:44 Temat postu: Sobota - Czytania i Błogosławieństwo - 3WRZEŚNIA 2016 Sobota, 3 WRZEŚNIA 2016 Wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego, papieża i doktora Kościoła (1 Kor 4,6-15) Miałem na myśli, bracia, mnie samego i Apollosa, ze względu na was, abyście mogli zrozumieć, że nie wolno wykraczać ponad to, co zostało napisane, i niech nikt w swej pysze nie wynosi się nad drugiego. Któż będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał Tak więc już jesteście nasyceni, już opływacie w bogactwa. Zaczęliście królować bez nas! Otóż tak! Nawet trzeba, żebyście królowali, byśmy mogli współkrólować z wami. Wydaje mi się bowiem, że Bóg nas, apostołów, wyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. Staliśmy się bowiem widowiskiem światu, aniołom i ludziom; my głupi dla Chrystusa, wy mądrzy w Chrystusie, my niemocni, wy mocni; wy doznajecie szacunku, a my wzgardy. Aż do tej chwili łakniemy i cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy policzkowani i skazani na tułaczkę, i utrudzeni pracą rąk własnych. Błogosławimy, gdy nam złorzeczą, znosimy, gdy nas prześladują; dobrym słowem odpowiadamy, gdy nas spotwarzają. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aż do tej chwili. Nie piszę tego, żeby was zawstydzić, lecz aby was napomnieć - jako moje najdroższe dzieci. Choćbyście mieli bowiem dziesiątki tysięcy wychowawców w Chrystusie, nie macie wielu ojców; ja to właśnie przez Ewangelię zrodziłem was w Chrystusie Jezusie. (Ps 145,17-21) REFREN: Pan bliski wszystkim, którzy Go wzywają Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach i łaskawy we wszystkich swoich dziełach. Pan jest bliski wszystkim, którzy Go wzywają, wszystkim wzywającym Go szczerze. Spełnia wolę tych, którzy cześć Mu oddają, usłyszy ich wołanie i przyjdzie im z pomocą. Pan strzeże wszystkich, którzy go miłują, lecz zniszczy wszystkich występnych. Niech usta moje głoszą chwałę Pana, a Jego święte imię niech wielbi wszystko, co żyje. Zawsze i na wieki. (J 14,6) Ja jestem drogą prawdą, i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. (Łk 6,1-5) W pewien szabat przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i, wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat? Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać. I dodał: Syn Człowieczy jest panem szabatu. ................................. mateusz.pl » czytania na każdy dzień Abuna Zygmunt - 3 WrzesieĹ 2016, 04:26 Kosciol musi uwazac, aby nie zaskorupic sie w pancerzu administracyjno-prawnej rutyny, ale nieustannie sluchajac zywego slowa Chrystusa, „pana szabatu”, powinien znajdowac wlasciwe rozwiazania dla swego zycia i dzialalnosci. „Syn Człowieczy jest panem szabatu” i On decyduje o tym jak w szabat nalezy sie zachowywac. Szabat jest dla czlowieka, powinien mu zatem pomagac w osiagnieciu komunii z Chrystusem. Abuna Zygmunt - 3 WrzesieĹ 2016, 04:27 Apostol Pawel nie chce aby go rozpraszały drobiazgi zwiazane z droga ktora zmierza do ostatecznego celu swojej zyciowej wedrowki, do Jezusa. Skoncentrowany jest na tym co istotne, na tym aby dojsc do celu i jak najlepiej spelnic misje otrzymana od swojego Mistrza. Swiety Pawel pojmuje swoja misje w kategoriach duchowego ojcostwa, w ramach jednej rodziny Kosciola. Pan strzeże wszystkich, którzy go miłują, lecz zniszczy wszystkich występnych. Niech usta moje głoszą chwałę Pana, a Jego święte imię niech wielbi wszystko, co żyje. Zawsze i na wieki. Wielbimy Ciebie Panie i zawierzamy Tobie nasza droge zyciowa, abysmy mogli radowac sie na wieki Pelnią Zbawienia. Niech nas blogoslawi Wszechmogacy Bog, Ojciec i Syn i Duch Swiety. ZoRo - 3 WrzesieĹ 2016, 04:33 (J 14,6) Ja jestem drogą prawdą, i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Drogą do Ojca, Prawdą o Ojcu, Życiem z Ojcem...Dziekuję, Chryste... (Łk 6,1-5) W pewien szabat przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i, wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?... Ziarnami z kłosów - niby manną daną z nieba, posilali sie w towarzystwie cudownego Nauczyciela, Przyjaciela...Szczęśliwa jestem, że darzysz i mnie Swoją Przyjaznią, Chryste...że Jestes taki, jaki Jesteś...JESTEŚ... |
