ZoRo - 21 Listopad 2014, 18:30 Temat postu: ...widziałem błękitne morza, białe plaże, zielone palmy... Jak ja to lubię!- w ciszy wieczornej, usiąść przy wierszach starego Przyjaciela, w uDOMowionym pokoju...dosięgnąć jakiejś Pełni...po kilku wizytach u lekarzy w ostatnich dniach, po znecheceniach pokonanych Różanćowo i w końcu - mmiszym zawołaniem:"memento mori"...Cicho dookoła i we mnie...Dziękuję, Boże... W kaplicy klasztornej po cichu na palcach żeby nie obudzić Ciebie wchodzę do Twego pokoju i siadam sobie zwyczajnie na podłodze kocham Ciebie nie tylko za Twe wielkie dzieła kocham Cię za to ze JESTEŚ Boże Namaszczenie bardzo dyskretnie bardzo delikatnie i bardzo zwiewnie powiedziałbym nawet że jakoś bezwiednie jak ciepły powiew wiatru przyszło do mnie szczęście wprost od Pana Boga aby namaścić moją chorą duszę zielonym balsamem drzew i błękitem nieba Coś więcej odgarnij mi włosy z czoła nie chcę upuścić wazy którą trzymam w ręce wiem – waza to nie wszystko to jeszcze nie szczęście odgarnij mi włosy z czoła chcę poczuć twoje ręce połóż mi je na głowie chcę twoim dotknięciem uratować wazę i coś znacznie więcej Czas na wspólny rejs nareszcie cię odnalazłem przyjacielu trzeba było przejść przez wiele zdrad trzeba było wielu głupich rad wielu poronionych pomysłów aby wreszcie móc zawinąć do portu gdzie twoje oczy winem częstują moja powitalna nieumiejętność prowadzenia rozmowy twoje milczenie jest tak wymowne jak wybieranie ryb z sieci po udanym połowie w twoich brwiach i na twoim czole kryje się co najmniej tyle poezji ile zawiera w sobie lot mew żylasta ręka i blizna nad okiem dopełniają opisu twojego zmagania się z losem tajemniczym kodem został on wpisany w każdy twój ruch i każdy brak uśmiechu czeka nas wspólny rejs przyjacielu Dziękuję niebo bezradnie trzepoce się we mnie jak złowiona na wędkę ryba która chce koniecznie powrócić do wody ale w moim trzepocie kryje się coś więcej wdzięczność za to że palec Boży uczynił mnie rybą I że stworzył dla wody którą jest miłość czyli obiecane od zarania dziejów szczęście wieczne Sen egzotyczny miałem cudowny sen widziałem błękitne morza białe plaże zielone palmy kwiaty słyszałem muzykę i śpiew gdy się obudziłem budzik dzwonił jak opętany bolała mnie głowa nie dopiłem kawy szybko musiałem do pracy biec pod roboczym fartuchem głęboko schowany jak ptak w klatce rwał się do życia raz apatyczny a raz oszalały mój egzotyczny sen Piekło piekło dziś wielkie bochny piecze na blasze z pajęczyny przędzonej przez ludzi bez sumienia piekło ma wielkie wzięcie u zjadaczy chleba bez przekonań Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego Dorota Halasa - 22 Listopad 2014, 03:29 kocham Cię za to ze JESTEŚ Boże Abuna Zygmunt - 25 Listopad 2014, 19:27 Cytuje : Namaszczenie bardzo dyskretnie bardzo delikatnie i bardzo zwiewnie powiedziałbym nawet że jakoś bezwiednie jak ciepły powiew wiatru przyszło do mnie szczęście wprost od Pana Boga aby namaścić moją chorą duszę zielonym balsamem drzew i błękitem nieba Dzisiaj bym zakonczyl w nastepujacy sposob: ...aby namascic moja chora dusze ziemskich balsamem z nieba ktorym jest PRZYJAZN |
