nasz DOM

karino09 · Ania Miejscowosc: Lublin

6 LIPCA 2013
Sobota
Wspomnienie b�. Marii Teresy Led�chowskiej, dziewicy

(Rdz 27,1-5.15-29)
Gdy Izaak zestarza� si� i jego oczy sta�y si� tak s�abe, �e ju� nie m�g� widzie�, zawo�a� na Ezawa, swego starszego syna: Synu m�j! A kiedy ten odezwa� si�: Jestem, Izaak rzek�: Oto zestarza�em si� i nie znam dnia mojej �mierci. We� wi�c teraz przybory my�liwskie, tw�j ko�czan i �uk, id� na �owy i upoluj co� dla mnie. Potem przyrz�d� mi smaczn� potraw�, jak� lubi�, podaj mi j�, abym jad� i abym ci pob�ogos�awi�, zanim umr�. Rebeka s�ysza�a to, co Izaak m�wi� do swego syna Ezawa. Gdy wi�c Ezaw poszed� ju� na �owy, aby przynie�� co� z upolowanej zwierzyny, Potem Rebeka wzi�a szaty Ezawa, swego starszego syna, najlepsze, jakie mia�a u siebie, ubra�a w nie Jakuba, swojego m�odszego syna, i sk�rkami ko�l�t owin�a mu r�ce i nieow�osion� szyj�. Po czym da�a Jakubowi ow� smaczn� potraw�, kt�r� przygotowa�a, i chleb. Jakub, wszed�szy do swego ojca, rzek�: Ojcze m�j! A Izaak: S�ysz�; kt�ry� ty jest, synu m�j? Odpowiedzia� Jakub ojcu: Jestem Ezaw, tw�j syn pierworodny. Uczyni�em, jak mi poleci�e�. Podnie� si�, si�d� i zjedz potraw� z upolowanej przez mnie zwierzyny, i pob�ogos�aw mi! Izaak rzek� do syna: Jak�e tak szybko mog�e� co� upolowa�, synu m�j? A Jakub na to: Pan, B�g tw�j, sprawi�, �e tak mi si� w�a�nie zdarzy�o. Wtedy Izaak rzek� do Jakuba: Zbli� si�, abym dotkn�wszy ciebie m�g� si� upewni�, czy to m�j syn Ezaw, czy nie. Jakub przybli�y� si� do swego ojca Izaaka, a ten dotkn�wszy go rzek�: G�os jest g�osem Jakuba, ale r�ce - r�kami Ezawa! Nie rozpozna� jednak Jakuba, gdy� jego r�ce by�y ow�osione jak r�ce Ezawa! A maj�c udzieli� mu b�ogos�awie�stwa, zapyta� go jeszcze: Ty jeste� syn m�j Ezaw? Jakub odpowiedzia�: Ja jestem. Rzek� wi�c: Podaj mi, abym zjad� to, co upolowa�e�, synu m�j, i abym ci sam pob�ogos�awi�. Jakub poda� mu i on jad�. Przyni�s� mu te� i wina, a on pi�. A potem jego ojciec Izaak rzek� do niego: Zbli� si� i poca�uj mnie, m�j synu! Jakub zbli�y� si� i poca�owa� go. Gdy Izaak poczu� wo� jego szat, daj�c mu b�ogos�awie�stwo m�wi�: Oto wo� mego syna jak wo� pola, kt�re pob�ogos�awi� Pan! Niechaj tobie B�g u�ycza rosy z niebios i �yzno�ci ziemi, obfito�ci zbo�a i moszczu winnego. Niechaj ci s�u�� ludy i niech ci pok�on oddaj� narody. B�d� panem twoich braci i niech ci pok�on oddaj� synowie twej matki! Ka�dy, kto b�dzie ci z�orzeczy�, niech b�dzie przekl�ty. Ka�dy, kto b�dzie ci� b�ogos�awi�, niech b�dzie b�ogos�awiony!

(Ps 135,1-6)
REFREN: �piewajcie Panu, bo nasz Pan jest dobry

Chwalcie imi� Pana,
chwalcie Pa�scy s�udzy,
wy, kt�rzy stoicie w domu Pana,
na dziedzi�cach domu Boga naszego.

Chwalcie Pana, bo Pan jest dobry,
�piewajcie jego imieniu, bo jest �askawy.
Pan bowiem wybra� sobie Jakuba,
wybra� Izraela na wy��czn� w�asno��.

Wiem, �e Pan jest wielki,
�e nasz Pan jest nad wszystkimi bogami.
Cokolwiek spodoba si� Panu,
uczyni na niebie i na ziemi,
na morzu i we wszystkich g��binach.

(Jk 1,18)
Ze swej woli zrodzi� nas przez s�owo prawdy, by�my byli jakby pierwocinami Jego stworze�.

(Mt 9,14-17)
Uczniowie Jana podeszli do Jezusa i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze du�o po�cimy, Twoi za� uczniowie nie poszcz�? Jezus im rzek�: Czy go�cie weselni mog� si� smuci�, dop�ki pan m�ody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabior� im pana m�odego, a wtedy b�d� po�ci�. Nikt nie przyszywa �aty z surowego sukna do starego ubrania, gdy� �ata obrywa ubranie, i gorsze robi si� przedarcie. Nie wlewa si� te� m�odego wina do starych buk�ak�w. W przeciwnym razie buk�aki p�kaj�, wino wycieka, a buk�aki si� psuj�. Raczej m�ode wino wlewa si� do nowych buk�ak�w, a tak jedno i drugie si� zachowuje.

http://mateusz.pl/czytania/2013/20130706.htm

Dorota Halasa · Dorota H Miejscowosc: Tokio

Jest to niezwykle, ze Rebeka ucieka sie do podstepu w imie milosci do syna. Jest narzedziem Boga, bo jak inaczej moznaby wytlumaczyc jej chec zdobycia blogoslawienstwa dla mlodszego syna, a nie starszego. Musiala w nim dostrzec jakis plomien, wiedziec ze to on szczegolnie tego blogoslawienstwa potrzebuje.

Niezwykle jest tez niedowiarstwo i dosc uzasadnione podejrzenie Izaaka w stosunku do swojego syna. No coz tak to jest nawet w rodzinie.

JurekS · Miejscowosc: Lublin

My�l�, �e trzeba na to spojrze� w szerszym kontek�cie. Ezaw i Jakub byli bli�niakami i jak czytamy wcze�niej walczyli ju� w �onie Rebeki. kt�ra pytaj�c Pana tak� otrzyma�a odpowied�:
"Dwa narody s� w twym �onie,
dwa odr�bne ludy wyjd� z twych wn�trzno�ci;
jeden b�dzie silniejszy od drugiego,
starszy b�dzie s�ug� m�odszego".
Mo�na wi�c powiedzie�, �e Rebeka wype�nia zamys� Bo�y. A dodatkowo Ezaw sprzeda� swoje pierwor�dztwo Jakubowi za misk� soczewicy. Wi�c czyn Rebeki jest jakby dope�nieniem, praktyczn� realizacj� tego�. Tak teraz do mnie dociera, przygl�daj�c sie historii narodu wybranego, �e trzeba by� naprawd� blisko Boga, �eby poj�� Jego zamiary.

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Zadziwiajace opowiadanie. Skandaliczne. Klamstwo od poczatku do konca. Jest to klamstwo kwalifikowane, bo Jakub wplotl w nie nawet Boga, powolujac sie na Niego i wyjasniajac tym sposobem powodzenie polowania na ktore sie w ogole nie udal. W klamstwie pomagala mu matka, ukochana zona Izaaka. Intryga wymierzona byla przeciwko jej starszemu synowi, czyli starszemu bratu Jakuba. Co za rodzina ! A chodzi tu przeciez o patriarchow , bo Izaak i Jakub to patriarchowie wspolnie z Abrahamem! Niezle mamy pochodzenie , bo przeciez i Kosciol uznaje ich za swych swietych ojcow ! To ci dopiero wiadomosc! Jak sie do niej ustosunkowac? Zaprzeczyc sie temu nie da, bo to jest przeciez Pismo Swiete. Usprawiedliwic.... ale jak skoro to wyrazny podstep ? I ani slowa o tym , ze blogoslawienstwo ta droga otrzymane nie jest zadnym blogoslawienstwem, bo jego dawca wyraznie mial intencje udzielenia go Izaakaowi a nie Jakubowi. Chyba, ze rozumie sie je jako jednorazowy i nieodwolalny akt, jak prokreacje, gdzie niezaleznie od intencji fakt jest faktem, to znaczy, gdy doszlo do obcowania plciowego, to konsekwencje sa niezalezne od intencji jakie mieli partnerzy. Jestesmy w innym swiecie od naszego, w ktorym obecnie zyjemy i z inna mentalnoscia mamy do czynienia. Rywalizacja o ojcowskie blogoslawienstwo pierworodztwa byla mozliwa i wszyscy, wlacznie z ojcem ktory mial jego udzielic, byli tego swiadomi. Uzyty zostal caly spryt, kunszt i wiedza Jakuba i jego matki, aby osiagnac ten cel, ale i Izaak, zdajac sobie sprawe z mozliwosci podstepu, caly czas poddawal Jakuba probie, badal go, pytal, dotykal, wachal i w koncu dal mu blogoslawienstwo, ktore w swej formule nie zawieralo imienia Ezawa, ale dotyczylo tego kto fizycznie przed nim to blogoslawienstwo otrzymywal. Jakub zwyciezyl te rywalizacje i zarowno Izaak, jego ojciec, jak i jego starszy brat Ezaw nic nie mogli juz zrobic, bo nie bylo mozliwosci aby akt ten odwolac. Ezaw mogl sie jedynie zemscic i rzeczywiscie chcial to uczynic, dlatego Jakub musial w pospiechu opuscic dom i uciekac. Ojciec z zalem wyznal synowi, gdy ten wrocil z polowania, ze blogoslawienstwo zabral jego brat, jak skarb uniosl je z soba i tego faktu nie da sie juz zmienic. W innej formie, powtorzy sie to samo zmaganie w dolinie Jabboku, po latach, gdy Jakub z rodzina i calym dobytkiem wracal do domu, do Ziemi Obiecanej, az do rana walczyl z aniolem Pana i go pokonal, zyskujac jego blogoslawienstwo.
Czy plynie stad nauka , ze o blogoslawienstwo trzeba zabiegac, trzeba sie o nie starac, walczyc i ryzykowac, majac swiadomosc, ze nie jest sie jego godnym? ze nie nalezy sie ono nam z powodu naszej grzesznosci? Ze pomimo wszystko nie nalezy z niego rezygnowac? Czy taka jest droga do swietosci? W kazdym razie, nie jest z pewnoscia bez znaczenia fakt, ze wczesniej juz, Ezaw lekkomyslnie oddal przywilej swojego pierworodztwa Jakubowi i to za bezcen, za miske soczewicy, poniewaz chcialo mu sie jesc gdy wrocil z polowania, a miska soczewicy wygladala bardzo apetycznie. Czy nie powinnismy stad wyciagnac wniosek, ze nasz przywilej chrzescijanstwa rowniez wymaga troski, szacunku i starania, aby go lekkomyslnie nie utracic?

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

„Lecz przyjdzie czas, kiedy zabior� im pana m�odego, a wtedy b�d� po�ci�”. CO TO ZA CZAS? PASCHA CHRYSTUSA. JAK JA PRZEZYWAC?
Pierwsze to przyjac Chrystusa jako centrum naszego zycia duchowego, a zatem rowniez jako sedno ascezy chrzescijanskiej. Z Chrystusem Oblubiencem nie ma sensu post. Ma on sens, gdy Chrystusa nie ma, „kiedy zabrali pana mlodego”, post jest wowczas wyrazem smutku i tesknoty.
A BUKLAKI? Sadze, ze tu chodzi o Bozego Ducha, gdyz On , Duch Swiety, jest nowoscia chrzescijanska. Buklaki moge miec rozne ksztalty i pojemnosci, ale ich nowosc na tym wlasnie polega i to zabezpiecza je przed zniszczeniem.

„M�ode wino wlewa si� do nowych buk�ak�w, a tak jedno i drugie si� zachowuje”. OCZYWISCIE NIE DLATEGO , ZE JEST NOWY WINO SIE NIE ROZLEWA, ALE NAJPIERW DLATEGO, ZE JEST RZECZYWISCIE BUKLAKIEM ZDOLNYM DO PRZYJECIA NOWEGO WINA. JAK BYC TAKIM WLASNIE BUKLAKIEM?

Alina

Najpierw trzeba dostrzec Nowo�� Jezusa. Trzeba si� ni� zachwyci� i zacz�� Go s�ucha�, tak jak s�ucha�a Go Maria, siostra �azarza, jak s�uchali uczniowie... To nie jest ju� czas postu, ale bycia blisko, wpatrywania si� w Niego, ch�oni�cia ka�dego s�owa po to, aby
zapragn�� sta� si� nowym buk�akiem, aby oczy�ci� swoje wn�trze ze wszystkiego co stare.
Trzeba wi�c wyla� z siebie tak jak wylewa si� stare wino: swoj� pych�, swoje w�asne widzenie i rozumienie �wiata, sw�j egoizm nakazuj�cy zawsze i wsz�dzie walk� o siebie. Nawet swoje d��enie do doskona�o�ci w przestrzeganiu prawa, poczucie swojej wielko�ci i swoje dobre mniemanie o sobie...
I wtedy w�a�nie stanie si� to co najpi�kniejsze : powstanie w nas przestrze�,w kt�r� On Sam wleje nowe wino -wino Swojej �aski , Swojej Mi�o�ci, Swojego Ducha...

Alina

I jeszcze s�owo do Jurka, bo pomy�la�am o tym czytaj�c jego komentarz:

My�l�, �e na przestrzeni ca�ej biblijnej historii ludzie, podobnie zreszt� jak my teraz- nieraz wype�niali zamys� Bo�y, wcale o tym nie wiedz�c. Bo�e my�li jednak nie s� naszymi, podobnie jak Jego drogi i naprawd� trudno jest poj�� Jego zamiary. Zadziwia mnie jednak zawsze to ,do jakiego stopnia On Sam chce pos�ugiwa� si� cz�owiekiem. Jest to naprawd� pi�kne, bo to pos�ugiwanie si� nie ma wymiaru jakiej� niewolniczej s�u�by. Jest ono wype�nianiem Jego Woli, jest wi�c udzia�em w stwarzaniu Nowego Bo�ego �wiata, jest uczestniczeniem wcale nie do ko�ca �wiadomym, ale jednak- w realizowaniu Jego Odwiecznego Zamys�u Istnienia.