(Pwt 31,1-8)
Moj¿esz odezwa³ siê tymi s³owami do Izraela: Dzi¶ mam ju¿ sto dwadzie¶cia lat. Nie mogê swobodnie chodziæ. Pan mi powiedzia³: Nie przejdziesz tego Jordanu. Sam Pan, Bóg twój, przejdzie przed tob±; On wytêpi te narody przed tob±, tak i¿ ty osiedlisz siê w ich miejsce. A Jozue pójdzie przed tob±, jak mówi³ Pan. Pan post±pi z nimi, jak post±pi³ z Sichonem i Ogiem, królami Amorytów, i z ich krajami, które zniszczy³. Wyda ich Pan tobie na ³up, a ty uczynisz im wed³ug wszystkich poleceñ, jakie ci da³em. B±d¼ mê¿ny i mocny, nie lêkaj siê, nie bój siê ich, gdy¿ Pan, Bóg twój, idzie z tob±, nie opu¶ci ciê i nie porzuci. Zawo³a³ potem Moj¿esz Jozuego i rzek³ mu na oczach ca³ego Izraela: B±d¼ mê¿ny i mocny, bo ty wkroczysz z tym narodem do ziemi, któr± poprzysi±g³ Pan daæ ich przodkom, i wprowadzisz ich w jej posiadanie. Sam Pan, który pójdzie przed tob±, On bêdzie z tob±, nie opu¶ci ciê i nie porzuci. Nie lêkaj siê i nie dr¿yj!
(Pwt 32,3-4.7-9.12)
REFREN: Oto lud Bo¿y jest w³asno¶ci± Pana
Chcê g³osiæ imiê Pana:
uznajcie wielko¶æ Boga naszego;
On Bogiem wiernym, a nie zwodniczym,
On sprawiedliwy i prawy.
Na dawne dni sobie wspomnij.
Rozwa¿ajcie lata poprzednich pokoleñ.
Zapytaj ojca, by ci oznajmi³,
i twoich starców, niech ci powiedz±.
Kiedy Najwy¿szy rozgranicza³ narody,
rozdziela³ synów cz³owieczych,
wtedy ludom granice wytycza³
wed³ug liczby synów Izraela.
Bo Jego lud jest w³asno¶ci± Pana,
dziedzictwem Jego wydzielonym jest Jakub.
Pan sam go prowadzi³,
nie by³o z nim boga obcego.
(Mt 11,29ab)
We¼cie moje jarzmo na siebie i uczcie siê ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem.
(Mt 18,1-5.10.12-14)
Uczniowie przyst±pili do Jezusa z zapytaniem: Kto w³a¶ciwie jest najwiêkszy w królestwie niebieskim? On przywo³a³ dziecko, postawi³ je przed nimi i rzek³: Zaprawdê, powiadam wam: Je¶li siê nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto siê wiêc uni¿y jak to dziecko, ten jest najwiêkszy w królestwie niebieskim. I kto by przyj±³ jedno takie dziecko w imiê moje, Mnie przyjmuje. Strze¿cie siê, ¿eby¶cie nie gardzili ¿adnym z tych ma³ych; albowiem powiadam wam: Anio³owie ich w niebie wpatruj± siê zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie. Jak wam siê zdaje? Je¶li kto posiada sto owiec i zab³±ka siê jedna z nich: czy nie zostawi dziewiêædziesiêciu dziewiêciu na górach i nie pójdzie szukaæ tej, która siê zab³±ka³a? A je¶li mu siê uda j± odnale¼æ, zaprawdê, powiadam wam: cieszy siê ni± bardziej ni¿ dziewiêædziesiêciu dziewiêciu tymi, które siê nie zab³±ka³y. Tak te¿ nie jest wol± Ojca waszego, który jest w niebie, ¿eby zginê³o jedno z tych ma³ych.
...................................................
www.mateusz.pl/czytania
Dziwne, ze dla Uczniow tak wazny byl problem wyzszosci w Krolestwie Niebieskim...Fakt - to mile uczucie bycia wyzej od innych, bycia lepszym...Ale to chwilowa, ziemska satysfakcja, bo Jezus wyjasnia nie raz na czym polega prawdziwa wielkosc...im jest sie nizej, tym jest, bedzie sie wyzej...i daje "przepis", jak ma wygladac to unizanie sie...A konkretnie?...na przyklad?...Dzi¶?..dla mnie - juz tak ma³ej?...
„Kto jest najwiekszy” pytaja sie uczniowie Chrystusa, aby o te wielkosc ze soba konkurowac. Pan Jezus wskazuje im dziecko i zwiazana z tym troske o to „aby ono nie zginelo”. O wielkosci czlowieka stanowi autentycznosc tej wlasnie troski. Wiaze sie to z rewizja naszych postaw zyciowych, z tym aby umiec „unizyc sie”, „przyjac” i „nie gardzic” . Zauwazmy jednak , ze nie chodzi tutaj o abstrakcyjnie ujete cnoty, ale o konkretne osoby, o tych „najmniejszych”, bo w tej relacji najlepiej widac czy rozumiemy i czy jestesmy wierni duchowi Chrystusa.
Razace sa te i inne, podobne im karty Pisma sw., gdyz sa one przeciez usprawiedliwieniem grabiezy, jako efekt „swietej wojny” majacej wyrazny charakter ludobojstwa...Rzuca sie nam w oczy roznica pomiedzy tymi fragmentami Starego Testamentu a nauczaniem Chrystusa i Jego ewangelicznym oredziem milosci, wlacznie z miloscia nieprzyjaciol. Lud Bozy musial stopniowo dojrzewac do oredzia Nowego Przymierza i uniwersalnego Zbawienia. Nie sa to jednak jedyne zapisy Starego Testamentu odnoszace sie do historii Izraela. Sa inne, ktore mowia na przyklad o zepsuciu moralnym Kanaenczykow i o rozpadzie ich panstwowosci jako tego zepsucia naturalnym skutku. Sa i te, ktore historie narodu wybranego przedstawiaja w ujeciu mesjanskim, w perspektywie zbawienia wszystkich narodow.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum