Sobota, 04 lipca 2020
Sobota XIII tygodnia zwykłego
(Am 9,11-15)
To mówi Pan: W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia - wyrocznia Pana, który to uczyni. Oto nadejdą dni - wyrocznia Pana - gdy będzie postępował żniwiarz [zaraz] za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą nim opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski - odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jeść z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem - mówi Pan Bóg twój.
(Ps 85,9.11-14)
REFREN: Pan głosi pokój swojemu ludowi
Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg:
oto ogłasza pokój
ludowi i świętym swoim,
którzy zwracają się ku Niemu swym sercem.
Spotkają się ze sobą łaska i wierność,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
a śladami Jego kroków zbawienie.
Aklamacja (Jk 1,18)
Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.
(Mt 9,14-17)
Uczniowie Jana podeszli do Jezusa i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą? Jezus im rzekł: Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć. Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie, i gorsze robi się przedarcie. Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje.
........................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień
Celem życiowym człowieka nie jest tylko nieustanne uciekanie przed zagrożeniami i chowanie się przed tragediami, w które obfituje historia, ale dojście do Ziemi Obiecanej, czyli ziemi wiecznego szczęścia, bo miłość Boża jest wieczna, a ona przecież decyduje o szczęściu i to nie tylko tym emocjonalnym, ale jako Boska siła stwórcza, o szczęściu pełnym, materialnym i duchowym, bo nie można ich wzajemnie od siebie oddzielać. (Am 9,11-15)
Spotkają się ze sobą łaska i wierność,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
(Z Ps 85)
NIECH NAS BŁOGOSŁAWI BÓG WSZECHMOGĄCY, OJCIEC I SYN I DUCH ŚWIĘTY
Istotnym elementem refleksji Jezusa na temat postu jest połączenie postu ze „smutkiem” oraz z „panem młodym”. Post nie ma pełnego sensu, jeśli traktowany jest bezosobowo, rzeczowo, jako religijno-obyczajowa rutyna. Ma on sens tylko wtedy, jeśli jest wyrazem przyjaźni z „panem młodym”, czyli Jezusem, jednością z Nim w smutku i radości, całej naszej historii w którą powinna się wcielić prawdziwa miłość.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie moesz zacza plikw na tym forum Nie moesz ciga zacznikw na tym forum