nasz DOM

[Rozaniec]

Niedziela, 11 października 2020
XXVIII niedziela zwykła

(Iz 25, 6-10a)
Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody; raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, zdejmie hańbę ze swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność; cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze.

(Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6)
REFREN: Po wieczne czasy zamieszkam u Pana

Pan jest moim pasterzem,
niczego mi nie braknie,
pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,
orzeźwia moją duszę.

Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach
przez wzgląd na swoją chwałę.
Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,
zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.

Stół dla mnie zastawiasz
na oczach mych wrogów.
Namaszczasz mi głowę olejkiem,
kielich mój pełny po brzegi.

Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną
przez wszystkie dni życia
i zamieszkam w domu Pana
po najdłuższe czasy.

(Flp 4, 12-14. 19-20)
Bracia: Umiem cierpieć biedę, umiem też korzystać z obfitości. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, korzystać z obfitości i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku. A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków. Amen.

Aklamacja (Ef 1, 17-18)
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem, abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

(Mt 22, 1-14)
Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: "Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: „Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę; woły i tuczne zwierzęta ubite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!” Lecz oni zlekceważyli to i odeszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy, pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: „Uczta weselna wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie”. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala weselna zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka nieubranego w strój weselny. Rzekł do niego: „Przyjacielu, jakże tu wszedłeś, nie mając stroju weselnego?” Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych".
......................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień

[ElzbietaS]

Odpowiedzieć na zaproszenie, założyć strój weselny ...

W filmie o życiu Anny German jest taka scena, kiedy Annie śni się babcia szyjaca białą suknie.
Jak sama Annie mówi, na spotkanie z Panem.
Niebawem ją Anna ubrała, wcześniej przyjmując Chrzest Sw.

Szaty godowe czekające na nas w niebie, wg naszej miłości.

[Abuna Zygmunt]

Można łatwo zlekceważyć króla, który na wesele swego syna zaprasza ludzi z ulicy. Można sądzić, że nie liczy się u niego godność. Jednak zaprzecza temu incydent z nie posiadającym stroju weselnego. „Oniemiał” ze zdziwienia, gdy król odkrył jego kamuflaż. Miał na sobie w prawdzie lśniący strój, miał precjoza, ale brakło mu najważniejszego: przyjaznego serca. Wyszlo na jaw, że udawał tylko przyjaciela, ale w rzeczywistości był wilkiem w owczej skórze. „Wielu jest (bowiem) powołanych, lecz mało wybranych”. Wszyscy są obdarowani Bożą miłością ale niewielu odpowiada na to obdarowanie wdzięczną wzajemnością. (Mt 22, 1-14)

„Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia” ale nie plynie z tego wniosek, że pomoc Pawlowi jest niepotrzebna. Wprost przeciwnie, dziekuje za nią i twierdzi, że jest ona mile widziana u niego, a dla pomagających plynie stad specjalne błogosławieństwo.

Niech nas błogosławi Wszechmogący Bóg, Ojciec i Syn i Duch Święty

[ZoRo]

(Flp 4, 12-14. 19-20)
Bracia: Umiem cierpieć biedę, umiem też korzystać z obfitości. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, korzystać z obfitości i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia...

Pomyślałam: św. Paweł jest bardzo elastyczny duchowo...
Ludzie wielkiej wiary są przezroczysci - nie przesłaniają sobą Pana Boga...Być taką jak, św.Paweł...jak moja Babcia...

https://www.youtube.com/watch?v=_Qkd5y_tzKk