nasz DOM

[Rozaniec]

Wtorek, 03 listopada 2020
Wtorek XXXI tygodnia zwykłego

(Flp 2,5-11)
Bracia: Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie. On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi i w tym, co zewnętrzne, uznany za człowieka. Uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca.

(Ps 22,26b-27.28-30a.31-32)
REFREN: Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu

Wypełnię moje śluby wobec bojących się Boga.
Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,
będą chwalić Pana ci, którzy Go szukają:
„Serca wasze niech żyją na wieki”.

Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi,
oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie,
bo władza królewska należy do Pana
i On panuje nad narodami.
Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi.

Potomstwo moje Jemu będzie służyć,
przyszłym pokoleniom o Panu opowie,
a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi:
„Pan to uczynił”.

Aklamacja (Mt 11,28)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

(Łk 14,15-24)
Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: „Szczęśliwy ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym”. Jezus mu odpowiedział: „Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: "Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe". Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: "Kupiłem pole, muszę wyjść, aby je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego". Drugi rzekł: "Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego". Jeszcze inny rzekł: "Poślubiłem żonę i dlatego nie mogę przyjść". Sługa powrócił i oznajmił to swemu panu. Wtedy rozgniewany gospodarz nakazał słudze: "Wyjdź co prędzej na ulice i zaułki miasta i wprowadź tu ubogich, ułomnych, niewidomych i chromych". Sługa oznajmił: "Panie, stało się, jak rozkazałeś, a jeszcze jest miejsce". Na to pan rzekł do sługi: "Wyjdź na drogi i między opłotki i zmuszaj do wejścia, aby mój dom był zapełniony. Albowiem powiadani wam: Żaden z owych ludzi, którzy byli zaproszeni, nie skosztuje mojej uczty".
.....................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień

[ZoRo]

(Łk 14,15-24)
Gdy Jezus siedział przy stole, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: „Szczęśliwy ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym”. Jezus mu odpowiedział: „Pewien człowiek wyprawił wielką ucztę i zaprosił wielu. Kiedy nadszedł czas uczty, posłał swego sługę, aby powiedział zaproszonym: "Przyjdźcie, bo już wszystko jest gotowe". Wtedy zaczęli się wszyscy jednomyślnie wymawiać. Pierwszy kazał mu powiedzieć: "Kupiłem pole, muszę wyjść, aby je obejrzeć; proszę cię, uważaj mnie za usprawiedliwionego". Drugi...

Często, w chwili gdy podejmuje decyzję, że będe sie modlić, natychmiast pojawia sie wiele innych "potrzeb", ktore mnie próbują od modlitwy oderwać...
Z drugiejstrony: dlaczego zaproszeni na uczte - odrzucają zaproszenie? Czy mozna ucztowac "pod przymusm"?...

A w Ewangelii mowa o uczcie w królestwie bożym...Od udzialu właśnie w takiej Uczcie, wymawiaja się krewni, przyjaciele, sąsiedzi, znajomi...Myśle, ze dlatego to czynia, bo tak naprawde - obietnice Krolestwa wydają sie im nierealne (a może - obojętne?)...
I oto - na uczcie znajdą sie lucdzie przypadkowi, z ulicy, spoza opłotków, bezdomni, utrudzni życiem...

Kilka razy snilo mi sie niebo...Niesamowita radosc! Ostatni raz, po przebudzeniu, wyrzucilam spontanicznie z siebie postanowienie: "Juz nigdy, wobec takiego snu, nie zgrzesze"...

(Mt 11,28)
Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy jesteście utrudzeni i obciążeni, a Ja was pokrzepię.

[Abuna Zygmunt]

Lubie Twoje pytania, bo sa szczere, wynikaja z osobowych przezyć i zawsze taktowne, to znaczy z szacunkiem odnoszace sie do Pana Boga. Dlatego sa tworcze i wiele wnosza.
A po tym "kadzielnym" wstepie kilka refleksji, zwiazanych z Twoimi pytaniami.
Pierwsze, to akcja przypowiesci zaczyna sie od westchnienia faryzeusza, ktory wyraza takie gleboko pobozne pragnienie aby UCZTOWAC w Krolestwie Bozym. Pan Jezus odpowiada, ze Bog nie zwleka i prawdziwa poboznosc moze sie realizowac w prostym przyjeciu zaproszenia. ALE! CIAGLE PO DRODZE SA LICZNE "ALE" nowych planow ktore czlowieka zajmują, nowych szans ktore trzeba "wyprobowac" , no i sprawy osobiste w ktore czlowiek jest uwiklany tak, że spraw Bozych wcale nie widac. NIE BĘDĄ KOSZTOWAC UCZTY ! Pan Jezus wyjasnia faryzeuszowi i innym, ze ich poboznosc jest frazesem USPRAWIEDLIWIANIA SIE Z ODMOWY. NIE BEDĄ PRZYMUSZENI DO UCZTOWANIA . Pozostana ze swoimi jalowymi pragnieniami falszywej poboznosci. "Przymuszeni" (Chrzest np niemowlat) natomiast odkryja skarb Krolestwa, chociaz wcale sobie na to nie zasluzyli. Po prostu tak wielka jest MILOSC BOGA, ZE SIE NIE GNIEWA i nie mowi, że tym lepiej, obedzie sie bez "slepych, chromych" i w ogole tej ludzkiej chołoty. Bogu zalezy aby Jego dom byl pelen gosci ! Jakie to radosne ! Jak dobrze swiadczy o Bozej goscinności !

[Abuna Zygmunt]

„Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie”. O jakie dążenie chodzi ? Dążenie do cierpienia ? Nie. Dążenie do posłuszeństwa i służby ? Nie. Dążenie do śmierci krzyżowej? Też nie, bo to wszystko nie ma sensu, a nawet może stanowić pożywkę dla służby szatanowi, jeśli pozbawione jest najważniejszego, a mianowicie MIŁOŚCI. TO ONA JEST ŻYCIOWĄ TAJEMNICĄ JEZUSA - ona nieustannie „ożywiała” wszystko czym się On zajmował, będąc jej wierny aż po
„śmierć krzyżową”. JAKIE TO ODKRYWCZE DLA NASZEJ NARODOWEJ MODLITWY DO „GRANIC NIEBA” (Flp 2,5-11)

Niech nas błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn i Duch Święty

[barmal]

Dzięki za dzisiejsze słowo szczególne.