nasz DOM

[Zolnierze]

Niedziela, 3 kwietnia 2022. Patron dnia: Św. Ryszard de Wyche

Piąta Niedziela Wielkiego Postu

Czytanie pierwsze
(Iz 43,16-21)
Tak mówi Pan, który otworzył drogę przez morze i ścieżkę przez potężne wody; który wiódł na wyprawę wozy i konie, także i potężne wojsko; upadli, już nie powstaną, zgaśli, jak knotek zostali zdmuchnięci. Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu. Sławić Mnie będą zwierzęta polne, szakale i strusie, gdyż na pustyni dostarczę wody i rzek na pustkowiu, aby napoić mój lud wybrany. Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę.

Czytanie drugie
(Flp 3,8-14)
Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim - nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze - przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie.

Psalm
(Ps 126,1-2,4-6)
REFREN: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla nas

Gdy Pan odmienił los Syjonu,
wydawało się nam, że śnimy
Usta nasze były pełne śmiechu,
a język śpiewał z radości.

Mówiono wtedy między poganami:
"Wielkie rzeczy im Pan uczynił".
Odmień znowu nasz los, Panie,
jak odmieniasz strumienie na Południu.

Ci, którzy we łzach sieją,
żąć będą w radości.
Idą i płaczą niosąc ziarno na zasiew,
lecz powrócą z radości niosąc swoje snopy.

Aklamacja
Aklamacja (J 12,13)
Nawróćcie się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Ewangelia
(J 8,1-11)
Jezus udał się na Górę Oliwną, ale o brzasku zjawił się znów w świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a On usiadłszy nauczał ich. Wówczas uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę którą pochwycono na cudzołóstwie, a postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na cudzołóstwie. W Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A Ty co mówisz? Mówili to wystawiając Go na próbę, aby mieli o co Go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku. Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej: Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił? A ona odrzekła: Nikt, Panie! Rzekł do niej Jezus: I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz.

[ElzbietaS]

Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy.

Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz.

Czy to nie najcenniejsze przesłanie na ostatnie dwa tygodnie Wielkiegi Postu?
Jesli nawet walczymy o to drugie to pierwsze nam, niestety, często towarzyszy, nie pozwalając nam zacząć zycia na nowo, dzieki Chrystusowemu: Ja ciebie nie potępiam.

Dzis akurat pierwsza rocznica śmierci Zosi, jej pamiętnik jest świadectwem pochwycenia Chrystusowej ręki .
Spotkajmy się w naszej Kapliczce, ofiarowując Zosi modlitwę i prosząc o wstawiennictwo.

[Abuna Zygmunt]

Dzisiaj cały dzień (prawie ) spędzę w kosciele. Fajnie. Tak powinno byc. Będzie okazja aby pogadać z Zosia, a może oberwac jakiegos smakolyka jej chowu, jak to zawsze bywało na Zamiany....


„Pozostał tylko Jezus i kobieta, stojąca na środku” – cała reszta zniknęła, na czele z tymi którzy w imię nienawiści do Jezusa, powołując się na święte prawa, domagali się jej śmierci. Uratowana od ukamienowania, uwolniona, oczyszczona z grzechu, bo jedyny który mógł ją potępić, jedyny bez grzechu, czysty, święty, Chrystus, powiedział jej: „Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz” – stwarzając ja na nowo, dając jej nowe życie, bo On nie przyszedł aby potępiać, ale aby ratować. TAKIM JEST CHRYSTUS I DZISIAJ. (J 8,1-11)