nasz DOM

[Abuna Zygmunt]

Wczoraj slyszalem uczone refleksje na temat formacji chrzescijanskiej i dzisiaj moge powiedziec, odwolujac sie powyzszego tekstu sw. Pawla, ze bylo to poganskie bredzenie o ludzkiej doskonalosci. To nie jest inwektywa. Tu chodzi o wyrazenie zdziwienia , jak latwo popasc w kompletna dezorientacje, proponujac pod tym tytulem kolejne wydanie perfekcjonizmu . Jak zawsze, chodzi w tej propozycji o wysilek ludzki, prowadzony wg „naukowego programu”, gdzie Bog jest haslem na ktore trzeba sie powolac, zeby poganstwo tego programu nie rzucalo sie w oczy. Jesli zas nie o czcze haslo tylko chodzi, ale o cos wiecej, to wowczas to „wiecej” wystepuje jako jako element wzmacniajacy konstrukcje ktora tworzy czlowiek i on to tworzenie w calosci kontroluje. Tymczasem to Bogu nalezy oddac inicjatywe i tworzenia i kontroli. Bog jest poczatkiem i koncem i Bog jest procesem wzrostu i dojrzewania czlowieka. To sprawa dzialania Ducha Swietego. To dzielo Bozej Milosci, a nie ludzkiej wiedzy („poznac milosc Chrystusa, przewyzszajaca wszelka wiedze”). Boza pedagogika, to prowadzenie czlowieka droga milosci do „Bozej Pelni”. Jest to droga Jezusa Chrystusa, droga z Nim, w Nim i przez Niego, jak to mowimy w kazdej Mszy sw.

[barmal]

Ojcze -dziêki! Tak bardzo brakuje demaskatorskich wpisów, dlatego tyle zamêtu w ocenie , czy przyjêciu stanowiska wobec wielu spraw.