Sobota, 3 GRUDNIA 2016
Wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, prezbitera
(Iz 30,19-21.23-26)
To mówi Pan Bóg, Święty Izraela: Zaiste, o ludu, który zamieszkujesz Syjon w Jerozolimie, nie będziesz gorzko płakał. Rychło okaże ci On łaskę na głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci. Choćby ci dał Pan chleb ucisku i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, ale oczy twoje patrzeć będą na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: To jest droga, idźcie nią!, gdybyś zboczył na prawo lub na lewo. On użyczy deszczu na twoje zboże, którym obsiejesz rolę, a chleb z urodzajów gleby będzie soczysty i pożywny. Twoja trzoda będzie się pasła w owym czasie na rozległych łąkach. Woły i osły obrabiające rolę żreć będą paszę dobrze przyprawioną, która została przewiana opałką i siedlaczką. Przyjdzie do tego, iż po wszystkich wysokich górach i po wszystkich wzniesionych pagórkach znajdą się strumienie płynących wód na czas wielkiej rzezi, gdy upadną warownie. Wówczas światło księżyca będzie jak światło słoneczne, a światło słońca stanie się siedmiokrotne, jakby światło siedmiu dni - w dniu, gdy Pan opatrzy rany swego ludu i uleczy jego sińce po razach.
(Ps 147,1-2.3-4.5-6)
REFREN: Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu
Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu,
słodko jest Go wychwalać.
Pan buduje Jeruzalem,
gromadzi rozproszonych z Izraela.
On leczy złamanych na duchu
i przewiązuje im rany.
On liczy wszystkie gwiazdy
i każdej nadaje imię.
Nasz Pan jest wielki i potężny,
a Jego mądrość niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych,
karki grzeszników zgina do ziemi.
(Iz 33,22)
Pan naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, Pan naszym królem, On nas zbawi.
(Mt 9,35-10,1.6-8)
Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!
.....................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień
(Mt 9,35-10,1.6-8)
Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo….
„…litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza”…
Dzięki Jezu, ze i nade mną się ulitowałeś…Dzieki za Twą miłość wierną…Pragne choc w malym stpniu ją odwzajemnic - pomóż mi w tym, Panie!
Dotyczy to dyspozycji ducha, w tych Czytaniach: uzdrawiania chorych, wskrzeszania umarłych, oczyszczania trędowatych i wypędzania złych duchów. Czyli ... dar pochylania sie z miloscią nad ludzką biedą.
Na talentach przecież zarabiamy.
Łask ducha Bog nie daje, sam z nimi przychodzi i to widać po tych, którzy je rozdają.
Misja milosierdzia, misja zbawcza jest tylko wowczas prawdziwa, jezeli jest darmowa. Jezeli dzialanie jest interesowne, to skonczy sie wraz ze spostrzezeniem, ze jest ono nieoplacalne. Tylko milosc potrafi ten prog przekroczyc i nawet z ponoszonych ofiar sie radowac.
Prorocy zapowiadali przyjście Pana, ktore sie spelnia w Jezusie Chrystusie. On nam towarzyszy na naszych ziemskich drogach. Nieraz ta droga jest cieżka, spotykaja nas na niej cierpienia, ale On nas nie porzuci. Gdy bedziemy bladzili, On nas wprowadzi na wlasciwa droge, On poblogoslawi naszym plonom, On bedzie blogoslawil naszej codziennosci, az przyjdzie Dzien Sadu, „gdy upadna warownie” i wszyscy mocarze, wobec Bozej mocy, okaża sie slabi i bezbronni, wowczas „Pan opatarzy rany swego ludu i uleczy jego sińce po razach” . Spelnilo sie to z przyjsciem Chrystusa, niech sie spelni i dzisiaj i niech sie dokona w calej Pelni w Jego Dniu.
„Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: To jest droga, idźcie nią!, gdybyś zboczył na prawo lub na lewo”.
Bog nam towarzyszy jak Ojciec chcacy nas nauczyc samodzielnosci, dlatego pozwala nam swobodnie, wedlug naszego rozeznania wybierac droge, gdy jednak jest ona zla i grozi nam na niej szkoda, daje znak aby nia nie isc, albo zeby bardziej uwazac , gdy staje sie niebezpieczna.
Pan naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą, Pan naszym królem, On nas zbawi. (Iz 33,22)
Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu,
słodko jest Go wychwalać.
Pan buduje Jeruzalem,
gromadzi rozproszonych z Izraela.
Pan dźwiga pokornych,
karki grzeszników zgina do ziemi.
Niech nas blogoslawi Bog Wszechmogacy, Ojciec i Syn i Duch Swiety.
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
