(1 Sm 1,24-28)
Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sob± w drogę, zabieraj±c również trzyletniego cielca, jedn± efę m±ki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały. Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ow± kobiet±, która stała tu przed tob± i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan pro¶bę, któr± do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany na własno¶ć Panu. I oddali tam pokłon Panu.
(Ps: 1 Sm 2,1.4-8)
REFREN: Całym swym sercem raduję się w Panu
Raduje się me serce w Panu,
moc moja ku Panu się wznosi.
Rozwarły się me usta na wrogów moich,
gdyż cieszyć się mogę Twoj± pomoc±.
Łuki siłaczy się łami±,
słabi przepasuj± się moc±,
Za chleb najmuj± się syci, a odpoczywaj± głodni,
niepłodna rodzi siedmioro,
a więdnie bogata w dzieci.
To Pan daje ¶mierć i życie,
w grób wtr±ca i zeń wywodzi.
Pan uboży i wzbogaca,
poniża i wywyższa.
Z pyłu podnosi biedaka,
z barłogu dĽwiga nędzarza,
By go w¶ród ksi±ż±t posadzić,
by dać mu stolicę chwały.
Królu narodów, kamieniu węgielny Ko¶cioła, przyjdĽ i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłe¶
(Łk 1,46-56)
Wtedy Maryja rzekła:
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będ±
odt±d wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
¦więte jest Jego imię
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia
[zachowuje] dla tych, co się Go boj±.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza [ludzi] pyszni±cych się zamysłami serc swoich.
Str±ca władców z tronu,
a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami,
a bogatych z niczym odprawia.
Uj±ł się za sług± swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje
jak przyobiecał naszym ojcom
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki.
Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Swiat wtedy tez sie nie zatrzymał, pędził własnymi drogami.
I tylko w Maryi cuda niepojete.
Zostawić ten cały swiat choć na chwile i przylgnac do Niej.
Jak zwykle, chodzi abysmy dostrzegli w tym zdarzeniu prorocka prefiguracje Jezusa Chrystusa.
Zdarzenie to (pierwsze Czytanie), wiele nam mowi o zyciu duchowym i o modlitwie, ktora staje sie pelnym, zyciowym zaangazowaniem czlowieka, obejmujacym wszystkie jego aspekty, smutne i radosne, codziennosc i nadzwyczajnosc, stajac sie ucielesnieniem przymierza wiary i milosci z Bogiem . Ten epizod biblijny daje przedsmak rozumienia tego czym jest zycie konsekrowane (zakonne i swieckie ) w Kosciele.
Radosc prawdziwa ogarnia cala osobowosc czlowieka. Maryja mowi, ze „wielbi jej dusza Pana”, ze „raduje sie jej duch”. Prawdziwa radosc jest zawsze w odniesieniu sie do drugiej osoby, prawdziwa radosc jest radoscia milosci .
Maryja wola:” raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy”. Radosc bozonarodzeniowa staje sie coraz bardziej radoscia komercyjna, konsumpcyjna, rodzajem sensualnego i towarzyskiej wygody i zadowolenia, bez odniesienia do osobowej relacji z Bogiem.
Raduje się me serce w Panu,
moc moja ku Panu się wznosi.
Prosimy Cie Panie o Twojego Ducha Swietego, abysmy umieli sie radowac czysta, zbawcza radoscia Twojego Zbawienia, tego ze jestes z nami i prowadzisz nas do Pelni Wspolnoty z Toba i cal± nasza ludzka rodzina. Niech nas blogoslawi Wszechmogacy Bog, Ojciec i Syn i Duch Swiety.
Nie moĹĽesz pisać nowych tematĂłw Nie moĹĽesz odpowiadać w tematach Nie moĹĽesz zmieniać swoich postĂłw Nie moĹĽesz usuwać swoich postĂłw Nie moĹĽesz gĹ‚osować w ankietach Nie możesz zał±czać plików na tym forum Nie możesz ¶ci±gać zał±czników na tym forum