Po udręce i sądzie został usunięty; a kto się przejmuje Jego losem? Tak! Zgładzono Go z krainy żyjących; za grzechy mego ludu został zbity na śmierć. Grób Mu wyznaczono między bezbożnymi, i w śmierci swej był na równi z bogaczem, chociaż nikomu nie wyrządził krzywdy i w Jego ustach kłamstwo nie postało. Spodobało się Panu zmiażdżyć Go cierpieniem. Jeśli wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo, dni swe przedłuży, a wola Pańska spełni się przez Niego. (Iz 53, 8-10).
Modlitwa wstępna
Panie Jezu Chryste, Ty wzywasz niektórych ludzi do szczególnego udziału w Twoim Krzyżu, wśród nich jest Św. Teresa Benedykta od Krzyża, córa Narodu wybranego. Ta, której serce pozostawało niespokojne i nienasycone, dopóki nie spoczęło w Tobie, Jedynej Prawdzie, która wierność swemu Oblubieńcowi przypieczętowała śmiercią męczeńską. Potrzeba, aby wytrwałe poszukiwanie prawdy o Bogu i człowieku stało się udziałem każdego z nas. O tę łaskę pragniemy Cię dziś prosić zarówno dla nas jak i tych, którzy poszukiwanie prawdy zarzucili, którzy odrzuciwszy Boga gardzą człowiekiem siejąc niesprawiedliwość i niepokój. Ufni we wstawiennictwo św. Teresy Benedykty prosimy Cię, by naszemu nieustannemu poszukiwaniu prawdy towarzyszył Twój pokój i abyśmy go nieśli tam, gdzie jest go brak.
Pieśń na rozpoczęcie
1. Jezu Chryste, Panie miły, Baranku bardzo cierpliwy,
Wzniosłeś, wzniosłeś na krzyż ręce swoje, Gładząc, gładząc nieprawości moje.
2. Płacz Go, człowiecze mizerny, Patrząc jak jest miłosierny,
Jezus, Jezus na krzyżu umiera, Słońce, słońce jasność swą zawiera.
Stacja I Skazanie
Mieć pragnienie zbawienia innych jak Jezus.
„«Pójdź za Mną», usłyszał także Szczepan i podążył za Chrystusem, do walki z mocami ciemności i zaślepieniem upartej niewiary.
Zaświadczył o Chrystusie słowem i swoją krwią. Poszedł za Nim w Jego Duchu, Duchu miłości, który grzech potępia, ale grzesznika kocha i jeszcze w obliczu śmierci, wstawia się przed Bogiem za oprawcami” (ES 109).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu…
Jezu, przyjmujący wyrok śmierci, naucz nas żyć w prawdzie
Stacja II Przyjęcie krzyża
Godzić się na krzyż dany przez Boga
„Krzyż wewnętrzny czy zewnętrzny, który sam Bóg nam nakłada, zawsze jest skuteczniejszy, niż umartwienia według naszego własnego wyboru. Droga Zbawiciela byka od początku do końca drogą Krzyżową” (ES 32).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu…
Jezu, z miłością obejmujący krzyż, naucz nas żyć w prawdzie
Stacja III Upadek
Z Chrystusem dźwigaj upadłych
„Miłość Chrystusa nie zna granic, nie kończy się nigdy, nie cofa się na widok brzydoty czy brudu. Pan przyszedł na świat dla grzeszników, nie dla sprawiedliwych i jeśli Jego miłość naprawdę żyje w nas, powinniśmy robić to, co On: wyruszyć na poszukiwanie
zagubionej owcy” (ES 104).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, powstający z upadku, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja IV Spotkanie z Matką
Staraj się cierpieć jak Matka Boża
„Ból Matki Bożej jest ogromny jak morze, jest Ona w nim zanurzona; ale jest to ból całkowicie opanowany; Matka Boże kładzie mocno rękę na sercu, aby nie pękło” (ES 33).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, spotykający Matkę w godzinie Swej męki, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja V Pomoc Szymona
Bądźmy dla innych bez stawiania warunków
„Dla chrześcijanina żaden człowiek nie jest «obcy». Każdy jest zawsze «bliźnim», który może nas potrzebować i nie ma znaczenia, czy jest on nam bliski czy nie, miły czy niemiły, «moralnie godny pomocy» czy nie” (ES 704).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, przyjmujący pomoc Szymona, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja VI Miłosierdzie Weroniki
Bądźmy obrazem Boga
„Boskie światło już w naturalny sposób zamieszkuje w duszy, lecz dopiero wtedy, gdy dusza opróżnia się dla Boga ze wszystkiego co Nim nie jest – i to nazywa się kochać! – wtedy dopiero może się stać prześwietlona i przeobrażona w Boga” (ES 74).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, pocieszony przez gest Weroniki, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja VII Drugi upadek
Wyciągajmy wnioski z potknięć i upadków.
„Jeśli wieczorna rewizja minionego dnia pokaże, że wszystko było łataniną, zostawiającą wiele zaplanowanych rzeczy niewykonanych i obudzi w nas głębokie zawstydzenie i żal – przyjmijmy jeszcze i to, składając siebie w ręce Boga i Jemu się oddając. W ten sposób spoczniemy w Nim i rzeczywiście odpoczniemy, aby rozpocząć nowy dzień jako nowe życie” (ES 85).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, upadający po raz drugi, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja VIII Jezus i niewiasty
Niewiasty bądźcie Miłością
„Najbardziej wewnętrzna zasadą formy (Formprinzip) duszy kobiecej jest miłość, tak jak miłość tryskająca z Serca Bożego. Swój zasadniczy kształt dusza kobieca osiąga w najściślejszym zjednoczeniu z Sercem Bożym w życiu eucharystycznym i liturgicznym” (ES
54).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, pouczający niewiasty, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja IX Trzeci upadek
U Jezusa szukajmy mocy w słabości
„Jeśli wszystkie biedy naszego życia złożymy ufnie w Sercu Jezusa, wtedy nie obciążają nas one nad miarę i nasza dusza pozostaje swobodna na przyjęcie życia Bożego” (ES 57).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, dźwigający się z trzeciego upadku, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja X Obnażenie
Dajmy się ogołocić z własnych upodobań
„Jezus stał się człowiekiem, aby być dla nas drogą. Cóż więc należy czynić? Ze wszystkich sił opróżniać siebie: umartwiać zmysły, pamięć uwolnić od obrazów tego świata i poprzez nadzieję kierować ją ku niebu; umysł ogołocony z naturalnego badania i roztrząsań skierować ku Bogu w prostym spojrzeniu; wolę w miłości poddać woli Bożej. Łatwo się to mówi, ale pracą całego życia nie osiągnęłoby
się celu, gdyby Bóg nie uczynił rzeczy najbardziej istotnej. Musimy jednakże ufać, że nie odmówi Swej łaski, gdy wiernie czynimy «to trochę», co możemy. A «to trochę», biorąc bezwzględnie, znaczy dla nas bardzo wiele. Musimy się przy tym strzec, aby nie badać i nie mierzyć, ile już na tej drodze postąpiliśmy. To wie sam Bóg” (ES 29).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, z szat obdarty, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja XI Ukrzyżowanie
Dajmy się ukrzyżować tak, jak Bóg chce
„Jeśli się chce dzielić życie Chrystusa, musi się wraz z Nim przejść śmierć krzyżową; wydać się na ukrzyżowanie w cierpieniu i śmierci, tak jak je Bóg ześle czy dopuści. Im doskonalsze będzie to czynne i bierne ukrzyżowanie, tym głębsze zjednoczenie z krzyżowanym i bogatszy udział w życiu Boga” (ES 30).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, bólem przeszyty przy ukrzyżowaniu, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja XII Śmierć Zbawiciela
Wejdźmy w ciemność konania Zbawiciela
„Żadne ludzkie serce nie przeżyło takiej ciemnej nocy jak Syn Boży w Getsemani i na Golgocie. Żaden umysł ludzki nie może zgłębić niepojętej tajemnicy opuszczenia konającego Syna Człowieczego. Lecz Jezus może udzielić duszom wybranym czegoś z tej
wewnętrznej goryczy. Jest ona udziałem Jego najwierniejszych przyjaciół, ostatnią próbą ich miłości. Jeśli nie cofną się w przestrachu, lecz pozwolą się wprowadzić w tę ciemną noc, stanie się ona dla nich przewodnikiem” (ES 32).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, osamotniony w konaniu, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja XIII Zdjęcie z krzyża
Boleść z powodu niemożności pomocy
„Musimy nauczyć się także i to znosić, że ktoś dźwiga swój krzyż, a my nie możemy mu ulżyć, co jest często trudniejsze niż cierpieć samemu” (ES 81)
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, z krzyża zdjęty, naucz nas żyć w prawdzie.
Stacja XIV Złożenie do grobu
Cierpienie, konanie, grób prowadzą do życia
„W męce i śmierci Chrystusa ogień pochłonął nasze grzechy. Kiedy w to wierzymy, kiedy w płynącym z wiary oddaniu przyjmujemy całego Chrystusa, to znaczy, że obieramy drogę naśladowania Go i tą drogą kroczymy, wówczas poprowadzi On nas przez Swe
cierpienie i krzyż do chwalebnego zmartwychwstania. Tego właśnie doświadcza się w kontemplacji: przejścia przez ogień ekspiacyjny do szczęśliwego zjednoczenia w miłości. A to wyjaśnia podwójny charakter kontemplacji: jest śmiercią i zmartwychwstaniem. Po ciemnej nocy jaśnieje żywy płomień miłości” (ES 37).
Osobista rozmowa z Jezusem w milczeniu …
Jezu, złożony do grobu, naucz nas żyć w prawdzie.
Modlitwa końcowa
Boże naszych ojców, napełnij nas wiedzą Krzyża, którą w przedziwny sposób ubogaciłeś św. Teresę Benedyktę w godzinie męczeństwa i spraw za jej wstawiennictwem, byśmy zawsze szukali Ciebie, Najwyższą Prawdę i aż do śmierci wytrwali w wierności Twojemu
Przymierzu miłości, zawartemu we Krwi Twojego Syna, dla zbawienia wszystkich ludzi.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa. Amen
Te rozważania pochodzą ze znakomitych stron – czytelni Karmelitów Bosych prowincji krakowskiej http://www.karmel.pl/
Nie moĹźesz pisaÄ nowych tematĂłw Nie moĹźesz odpowiadaÄ w tematach Nie moĹźesz zmieniaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz usuwaÄ swoich postĂłw Nie moĹźesz gĹosowaÄ w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Nie możesz ściągać załączników na tym forum
FAQ
Szukaj
UĹźytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
