nasz DOM

[ZoRo]

Czwartek, 21 maja 2020
Czwartek szóstego tygodnia okresu Wielkanocnego

(Dz 18,1-8)
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: „Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan”. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego „czciciela Boga”, imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.

(Ps 98,1-4)
REFREN: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.

Aklamacja (J 14, 18)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

(J 16, 16-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: „Co to znaczy, co nam mówi: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie"; oraz: "Idę do Ojca?” Powiedzieli więc: „Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi”. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: „Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?" Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość”
........................................
mateusz.pl » czytania na każdy dzień

[ZoRo]

(J 16, 16-20)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: „Co to znaczy, co nam mówi: "Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie"; oraz: "Idę do Ojca?” ...
...powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość”

Jak wyglądałby świat i życie moje, gdyby Bóg nie przyszedł na ziemię?...gdyby nie podzielił przez chwilę, Swoim przyjsciem, losu człowieka w świecie?...
Oczekiwanie...Moje życie jest nieustannym oczekiwaniem...Gdy podczas "pustego przebiegu"...gdy chwila jest czcza, nudna, bo ogarnia bezsens...Jedna z moich Przyjaciółek - ś.p. Bronislawa, 99 - letnia Pani mawiala, ze przebywanie na wzasach dla osób niepełnosrawnych jest ozekiwaniem tam na śmierć, mimo, ze organizatorzy takich turnusów wychodzili z siebie, rozwiązując wieczną zagadkę - "w co się bawić"...

Lubię oczekiwac - na gosci... na teleturniej - "Jeden z dziesięciu"...na kwitnienie kasztanów...i - coraz czesciej - na Niebo...na Spotkanie "twarzą w Twarz"...

(J 14, 18)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się serce wasze.

[Abuna Zygmunt]

Fascynuje swym „nazaretańskim” ubóstwem Pawłowy siew Ewangelii, czyli spełniana przez niego apostolska misja, pełna Ducha Świętego i trudu związanego z codzienna zwykłą organizacją życia, w miejscu gdzie przyszło się zatrzymać, wędrując do Ziemi Obiecanej, do Domu Ojca, do Pełni Życia.
(Dz 18,1-8)


Co rozumiał Jezus przez „chwilę’ i jak należy rozumieć słowo „oglądać”? Jaki związek ma „chwila” z „godziną” Jezusa ? Jezus związał ją z swoim odejściem do Ojca i ponownym przyjściem do swoich uczniów, oraz ze związanym z tym ich uczuciem smutku i radości. Kto czuje ducha Ewangelii ten bez problemu dostrzeże, że chodzi o dalszy ciąg misterium mesjańskiej misji Jezusa, czyli misterium zbawczej MIŁOŚCI BOGA

Dobrze przeżyta klęska prowadzi do zwycięstwa, przy czym nie chodzi tylko o efekty zewnętrzne, ale o wewnętrzną przemianę tego który tej klęski doświadczył. Często okazuje się ona bezpośrednim powodem pogłębienia jego orientacji życiowej i podjęcia ważnych życiowych decyzji. (Dz 18,1-8)

Niech nas błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn i Duch Święty