Czytanie pierwsze
(Ezd 9,5-9)
Ja Ezdrasz w czasie ofiary wieczornej podniosłem się z upokorzenia mojego i w rozdartej szacie i płaszczu upadłem na kolana, wyciągnąłem ręce moje do Pana Boga i rzekłem: "Boże mój! Bardzo się wstydzę, Boże mój, podnieść twarz do Ciebie, albowiem przestępstwa nasze wzrosły powyżej głowy, a wina nasza sięga aż do nieba. Od dni ojców naszych aż po dziś dzień ciąży na nas wielka wina. My, królowie nasi, kapłani nasi, zostaliśmy wydani za nasze przestępstwa pod władzę królów krain tych pod miecz, w niewolę, na złupienie i na publiczne pośmiewisko, jak to się dziś zdarza. A teraz ledwo co na chwilę przyszło zmiłowanie, od Pana Boga naszego, przez to, że pozostawił nam garstkę ocalonych, że w swoim miejscu świętym dał nam dach nad głową, że Bóg nasz rozjaśnił oczy nasze i że pozwolił nam w niewoli naszej trochę odetchnąć, bo przecież jesteśmy niewolnikami. Ale w niewoli naszej nie opuścił nas Bóg nasz, lecz dał nam znaleźć względy u królów perskich, pozwalając nam odżyć, byśmy mogli wznieść dom Boga naszego i odbudować jego ruiny, oraz dając nam ostoję w Judzie i Jerozolimie".
Psalm
(Tb 13, 2abcde. 3-4a. 4bcd. 5. 8)
REFREN: Pan bardzo wielki, żyjący na wieki
Niech będzie błogosławiony Bóg, który żyje na wieki,
i niech będzie błogosławione Jego królestwo!
To On karze i okazuje miłosierdzie,
posyła do podziemnej Otchłani
i wyprowadza z największej zagłady.
Wysławiajcie Go, synowie Izraela,
wobec narodów,
wśród których was rozproszył
i tam swoją wielkość wam okazywał.
Wychwalajcie Go wobec wszelkiego stworzenia,
gdyż On sam jest Panem i Bogiem naszym,
On sam naszym Ojcem i Bogiem
po wszystkie czasy.
On was karci za wasze nieprawości,
lecz zmiłuje się nad wami wszystkimi.
I zgromadzi was spośród wszelkich narodów,
wśród których zostaliście rozproszeni.
Ja zaś wychwalam Go w ziemi mego wygnania,
obwieszczam narodowi grzeszników Jego moc i wielkość.
Nawróćcie się, grzesznicy,
i postępujcie przed Nim sprawiedliwie,
kto wie, może znajdzie w was upodobanie
i miłosierdzie wam okaże.
Aklamacja
Aklamacja (Mk 1,15)
Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Ewangelia
(Łk 9,1-6)
Jezus zawołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób. I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych. Mówił do nich: "Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, tam pozostańcie i stamtąd będziecie wychodzić. Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim". Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.
I wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych.
Tak jak robił to zawsze Chrystus . Gdzie indziej, zanim przemówił, dał ludziom po prostu jeść.
Czy narracja, która ogranicza troskę o człowieka może być prawdziwa?
Z danych GUSu: 2 000 000 niezrealizowanych świadczeń medycznych w ostatnim roku, w porównaniu do ubiegłego.
Wolność ewangeliczna to nie beztroska, ale zaufanie do Bożej mocy i Bożej mądrości. To nie bałagan, ale kierowanie się poruszeniami Bożego Ducha. To nie nachalność i obciążanie zadaniami innych, ale danie innym szansy solidarnej współpracy i tworzenia wszyscy razem apostolskiej wspólnoty Kościoła. (Łk 9,1-6)
Bóg nie jest żądny naszego bicia się w piersi i naszych wyrazów pokory, ale chce abyśmy umieli skorzystać z Jego łaski Zbawienia. Dodaje nam siły, a dzisiaj przypomina w czytaniach mszalnych, że „dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi duchami i władzę leczenia chorób i wysłał ich, aby głosili królestwo Boże i uzdrawiali chorych”, mówiąc o Kościele. Uczciwość każe nam uznawać grzechy, które popełniliśmy, aby móc się od nich rzeczywiście uwolnić. Boże miłosierdzie nie zawodzi, ale można go dostąpić tylko w sposób uczciwy.
„Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. (Mk 1,15)
Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie.
Jakie to sprzeczne z naszą potrzebą zapobiegliwości.
I tej, gdy szykujemy się do wyjazdu,
i może jeszcze bardziej tej, gdy będąc w domu mówimy "może się kiedyś przyda"
Wyszli więc i chodzili po wsiach, głosząc Ewangelię i uzdrawiając wszędzie.
Jezus dał nam kapłanów głosicieli Ewangelii która nas uzdrawia. Otwórzmy drzwi naszych domow Chrystusowi czyli duchowieństwu aby nas uzdrawiali i poprowadzili do Królestwa Bożego.
W tych czasach trudnych gdzie wiernych Jezusowi kapłanów poniżają różne grupy z pod znaku szatana my ludzie wiary bądźmy otwarci i odważni aby stanąć w obronie naszych duszpasterzy.
JEZU UFAM TOBIE.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie moesz zacza plikw na tym forum Nie moesz ciga zacznikw na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
