1.Zmartwychwstanie Pana Jezusa
2.Wniebowstapienie Pana Jezusa
3.Zeslanie Ducha Swietego
4.Wniebowziecie Maryi
5.Ukoronowanie Matki Bozej na Krolowa Nieba i Ziemi.
----------------------------------------
//
Druga strona milczenia
na oceanie szczęścia –
takie były moje marzenia -
kołysał się spokojnie żaglowiec Boży
a tysiące łódek jak łupiny orzecha
dziecięcą ręka spuszczone do wody
próbowały pomóc mojej nadziei
okutanej jeszcze w kokony złudzeń
przedostać się na drugą stronę milczenia
abym mógł odnaleźć w sobie Człowieka
i abym mógł go uchronić
/wiersz O. Z. Kwiatkowskiego/
//
W Imie Ojca i Syna i Ducha Swietego. Amen
Wierze w Boga... Ojcze nasz...
(O wiare, nadzieje i milosc):Zdrowas Maryjo... Zdrowas Maryjo... Zdrowas Maryjo...
Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ...
+---o---o-o-o---o
----------- I. Zmartwychwstanie Pana Jezusa ----------—
Każda osoba, która głosi nam Ewangelię, jest zwiastunem królestwa Bożego. Spróbujmy dziś przypomnieć sobie naszych rodziców lub może dziadków, potem pierwszych katechetów, kapłanów posługujących w naszych parafiach i tych, którzy udzielali nam kolejnych sakramentów, liderów naszych wspólnot, wreszcie autorów religijnych książek, które zdarzyło nam się czytać. Wszystkie te osoby działały z ramienia Boga, każdą posłał do nas Jezus. W poczet tych osób wpisują się także te bardziej odległe, jak dzisiejsi patronowie, święci Cyryl i Metody, którzy jako pierwsi przynieśli wiarę ludom słowiańskim. Wobec nich wszystkich mamy dług wdzięczności. Odpłaćmy modlitwą tym, którzy jeszcze jej potrzebują, a wielbieniem Boga i troską o rozwój naszej wiary tym, którzy, jak Cyryl i Metody, żyją już w jedności z Panem.
/Komentarz s. Marii Agnieszki od Wcielenia i Paschy Jezusa OCD/
Ojcze nasz ... Zdrowak Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ...
+---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o
------------- II. Wniebowstapienie Pana Jezusa ------------
Ojcze nasz ... Zdrowas Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ...
+---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o
------------- III. Zeslanie Ducha Swietego -----------
Ojcze nasz ... Zdrowas Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ...
+---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o
---------------IV. Wniebowziecie Maryi --------------
Ojcze nasz ... Zdrowas Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ...
+---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o
------------- V. Ukoronowanie Matki Bozej na Krolowa Nieba i Ziemi-------------
Ojcze nasz ... Zdrowas Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ...
+---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o O moj Jezu, przebacz nam nasze grzechy, chron od ognia piekielnego; zaprowadź do nieba wszystkie dusze, a szczegolnie te, ktore najwiE cej potrzebuja Twego Milosierdzia ".
„Jezus i Jego uczniowie przyszli do Betsaidy". Wieść ta rozeszła się po okolicy i niektórzy szybko pospieszyli ze swoimi chorymi, aby ich uzdrowić, zanim pojawią się tłumy, trzeba się będzie przez nie przedzierać, napierając na siebie nawzajem i blokując sobie drogę.
Mówi Ewangelia, że „Przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się go dotknął”. Wyczuwa się ze strony pragnących uleczenia wyraźny pośpiech. Są przygotowani do natychmiastowego działania i chcą aby wszystko odbyło się sprawnie, bez zbędnych zachodów i dłużyzn. Ponieważ chodzi o niewidomego, trzeba to powiedzieć Mistrzowi na samym początku, żeby nie zadawać zbędnych pytań i od razu sięgnąć do jego oczu.
Spojrzeli po sobie lekko zdziwionym oczyma, gdy Jezus „ujął niewidomego za rękę i wyprowadził go poza wieś”. Nie rozumieli tego zachowania, ale co mieli robić? W milczeniu podążali za nimi, czekając na dalszy bieg wydarzeń. Niczego nie komentowali, ale widać było, że nie budziło ich zachwytu to co Jezus robił, tym bardziej, że nie wiedzieli jakie sa tego powody. Może okazali się zbyt bez obcesowi? Za bardzo się spieszyli? Zanim jeszcze Jezus o cokolwiek ich zapytał, oni już Go uprzedzili wezwaniem aby dotknął się niewidomego.
Jezus z jakiegoś powodu oddalił się poza wieś, prowadząc za rękę niewidomego, jak gdyby to miało jakieś istotne znaczenie, gdzie dojdzie do uzdrowienia. Wszyscy szli w głębokim milczeniu i coraz głębszym zamyśleniu, raz po raz napotykając czyjś zdziwiony wzrok. Po kilkunastu minutach, gdy znaleźli się już dość daleko, na odludziu, nagle Jezus przystanął i momentalnie zatrzymali wszyscy inni, pilnie patrząc na to co teraz będzie się działo. Wiatr właśnie ucichł, a księżyc niepodzielnie zaczął swoje królowanie na niebie. Jezus „Zwilżył (niewidomemu) oczy śliną, położył na niego ręce i zapytał: "Czy coś widzisz?". Ten Mu odpowiedział, że niewiele, bo jak przyznał, widział ludzi „niby drzewa”.
Czyżby wyczerpała się moc Mistrza? W duszy tych którzy towarzyszyli niewidomemu pojawiły się pierwsze wątpliwości. Co teraz będzie ? Czy coś zostało przez nich niedopatrzone? Coś trzeba było zrobić, a oni tego nie dopatrzyli ? Jezus niczego im nie wyjaśniał. Po prostu spokojnie, jeszcze raz „położył ręce na jego oczy” i wówczas „I przejrzał on zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie”.
Znikło napięcie z twarzy uczestników tego zdarzenia i pojawiła się w ich spojrzeniach głęboka ulga. Niewidomy zaczął skakać i głośno wołać „alleluja, alleluja”. Towarzyszyli mu w tym wybuchu radości inni, wszyscy którzy razem z nim tam byli. Tańczyli ze wzniesionymi do góry rękami, zaglądali sobie wzajemnie w twarze i się śmiali się do siebie, jak gdyby chcąc potwierdzić to czego byli świadkami, ale ciągle wydaje się im to niemożliwe. Co chwilę ktoś podbiegał do Jezusa i ściskał z wdzięcznością Jego obie dłonie.
Na tym skończyłaby się ta ewangeliczna prosta opowieść i pewnie nikt nie zadawałby sobie pytania, które na początku sobie postawił: dlaczego Jezus nie uzdrowił niewidomego natychmiast, w miejscu gdzie się spotkali, ale wyprowadził go poza wieś? Nikt by się już teraz nad tym nie zastanawiał, gdyby nie bardzo enigmatyczne, rzucone przez Jezusa na pożegnanie :”Tylko do wsi nie wstępuj!".
Właśnie, dlaczego Jezus to powiedział? Tym bardziej, że to przecież On wyprowadził niewidomego poza wieś i przywiódł aż tutaj, a teraz każe mu udać się do domu, z jednym zastrzeżeniem: „Tylko do wsi nie wstępuj!" Widać dom i wieś nie są duchowo takie same i nie zawsze się harmonijnie wspierają. Doznawszy Bożego uzdrowienia, trzeba mieć się na baczności, aby „wioska” nie wpłynęła źle na nasz proces rekonwalescencji.
Cały czas "ziarno rosnie", czy w dzien czy w noc, czuwasz czy śpisz, bo to Bóg zapewnia wzrost i po prostu trzeba być z Nim, w Nim i przez Niego, jak to głosimy w czasie Mszy św.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie moesz zacza plikw na tym forum Nie moesz ciga zacznikw na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Rejestracja
Zaloguj
