nasz DOM

[Zolnierze]

Wtorek, 22 marca 2022. Patron dnia: Święty Zachariasz, papież

Wtorek III Tygodnia Wielkiego Postu

Czytanie pierwsze
(Dn 3, 25. 34-43)
Powstawszy, Azariasz tak się modlił, a otwarłszy usta, mówił pośród ognia: "Nie opuszczaj nas na zawsze - przez wzgląd na święte Twe imię nie zrywaj Twego przymierza. Nie odwracaj od nas swego miłosierdzia, przez wzgląd na Twego przyjaciela, Abrahama, sługę Twego, Izaaka, i Twego świętego - Izraela. Im to przyrzekłeś rozmnożyć potomstwo jak gwiazdy na niebie i jak piasek nad brzegiem morza. Panie, oto jesteśmy najmniejsi spośród wszystkich narodów. Oto jesteśmy dziś poniżeni na całej ziemi z powodu naszych grzechów. Nie ma obecnie władcy, proroka ani wodza, ani całopalenia, ani ofiar, ani darów pokarmowych, ani kadzielnych. Nie ma gdzie ofiarować Tobie pierwocin i doznać Twego miłosierdzia. Niech jednak dusza strapiona i duch uniżony znajdą u Ciebie upodobanie. Jak całopalenia z baranów i cielców, i z tysięcy tłustych owiec, tak niechaj dziś będzie nasza ofiara przed Tobą i niech Ci się podoba! Ponieważ ci, co pokładają ufność w Tobie, nie mogą doznać wstydu. Teraz zaś idziemy za Tobą z całego serca, odczuwamy lęk przed Tobą i szukamy Twego oblicza. Nie zawstydzaj nas, lecz postępuj z nami według swej łagodności i według wielkiego swego miłosierdzia. Wybaw nas przez swe cuda i uczyń swe imię sławnym, Panie!"

Psalm
(Ps 25 (24), 4-5. 6 i 7bc. 8-9)
REFREN: Pamiętaj o nas, miłosierny Panie

Daj mi poznać Twoje drogi, Panie,
naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie w prawdzie według swych pouczeń,
Boże i Zbawco, w Tobie mam nadzieję.

Wspomnij na swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją miłość, która trwa od wieków.
Tylko o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu
ze względu na dobroć Twą, Panie.

Dobry jest Pan i łaskawy,
dlatego wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga pokornym czynić dobrze,
uczy ubogich dróg swoich.

Aklamacja
Aklamacja (Jl 2, 13bc)
Nawróćcie się do Boga waszego, On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Ewangelia
(Mt 18, 21-35)
Piotr podszedł do Jezusa i zapytał: "Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat zawini względem mnie? Czy aż siedem razy?" Jezus mu odrzekł: "Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy. Dlatego podobne jest królestwo niebieskie do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami. Gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, który był mu winien dziesięć tysięcy talentów. Ponieważ nie miał z czego ich oddać, pan kazał sprzedać go razem z żoną, dziećmi i całym jego mieniem, aby dług w ten sposób odzyskać. Wtedy sługa padł mu do stóp i prosił go: "Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam". Pan ulitował się nad owym sługą, uwolnił go i dług mu darował. Lecz gdy sługa ów wyszedł, spotkał jednego ze współsług, który mu był winien sto denarów. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: "Oddaj, coś winien!" Jego współsługa padł przed nim i prosił go: "Okaż mi cierpliwość, a oddam tobie". On jednak nie chciał, lecz poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu. Współsłudzy jego, widząc, co się działo, bardzo się zasmucili. Poszli i opowiedzieli swemu panu wszystko, co zaszło. Wtedy pan jego, wezwawszy go, rzekł mu: "Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?" I uniósłszy się gniewem, pan jego kazał wydać go katom, dopóki mu nie odda całego długu. Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu".

[Abuna Zygmunt]

Miłosierdzie Boże nie jest zwykłą tylko dobroczynnością, która spełnia się w dawaniu potrzebującym to co jest im do przeżycia potrzebne, ale posiada ono ukrytą głębię, zawierającą w sobie jądro świętości Boga - wezwanie do jedności i pojednania - bo na tym właśnie polega prawdziwa miłość, która stanowi powołanie życiowe każdego człowieka.


Miłosierdzie Boże daje człowiekowi NOWE ŻYCIE, jeżeli on je umie przyjąć nowym, czyli miłosiernym sercem. Jeżeli on to miłosierdzie odrzuca, to traci wówczas szansę NOWEGO ŻYCIA, skazując samego siebie na życie bez miłosierdzia.


Przebaczenie, którego domaga się od swoich uczniów Chrystus jest w pierwszym rzędzie stałą a nie okazjonalna tylko postawą duszy, a dalej jest ono wyrazem wdzięczności za doświadczone dobro od Boga i dzieleniem się nim z kimś drugim, a nie przejawem ludzkiej wyniosłości i dumy.

[ElzbietaS]

Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?

Przypomnę, bo juz kiedys o tym pisałam.
9-cioletnia dziewczynka, albinoska z afrykańskiej wioski wyznała przed kamerami, ze przebacza oprawcom, którzy ucięli jej jedna rękę.
„może wtedy Bóg przebaczy mi i moje grzechy”
Bóg dopomógł i została prawnikiem.

Obyśmy nie stawiali granicy w przebaczaniu.

[Marianna Jundi]

Podobnie uczyni wam Ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu".
Ja przebaczenie wiąże bardzo z modlitwą. Bo jeśli potrafię modlić się za osobę której przebaczyłam to znaczy że Panu Bogu jest miła moja modlitwa. Jesli nie potrafię zmówić zdrowaśkę za krzywdzicieli to moje przebaczenie nie wypływa z serca a Ojciec mi nie pobłogosławi.
Wiec w kryzysach życiowych módlmy się za siebie na wzajem a Pan nam będzie błogosławił.