nasz DOM

[ZoRo]

Sk±d we mnie tyle radosci od rana?!...A! Abuny wiersz znow mi na to odpowiada...

Dzwony sobotniego wieczoru

spó¼nionymi dzwonami
sobotniego wieczoru
o kilka pokosów ¿yta
¶piewem zapewnieñ gor±cych
jak Bo¿a obietnica
skrzypi±cymi ko³ami losu
po mlecznej drodze ksiê¿yca
gra ¶wierszczy na flecie
nocnych zamy¶leñ i nocnych zapytañ
Twojemu Dniowi Siódmemu
b³ogos³awi ludzka tajemnica
oczekiwania na pe³niê ¿ycia

[ZoRo]

O.Zygmuncie, czy dzis bylbys nadal tego zdania, co w "Doiory¼mie"?
Szczesliwej Drogi, Abuno (i mojej) Drogi!...

Doloryzm

czujê siê zaskoczony
¿e tak dobrze mi posz³o
i z³y ¿e jestem zadowolony
to ¼le - my¶lê sobie
¶wiat przecie¿ nie jest do zabawy
ja nie do rado¶ci
a Tobie na krzy¿ trzeba
zgodnie z moj± doktryn±
samozbawienia

O.Zygmunt Kwiatkowski

[Abuna Zygmunt]

Tak Zosiu, a nawet jeszcze bardziej niz kiedys, bo duzo smutku wokol mnie. Jeszcze bardziej dostrzegam ludzkie pragnienie pokoju i radosci. Bog nas tak stworzyl i Chrystus to jeszcze poglebil. Ostatecznie Chrystus to przeciez Radosna Nowina. Im bardziej chrzescijanstwo bedzie ubogacone tym darem Bozym , tym bardziej bedzie komunikatywne i pociagajace. Nie chodzi jednak o "rozrywke" i profesjonalnych rozsmieszaczy na jedna chwile w celu zapomnienia smutkow. Taka radosc jest za mala zeby mogla usatysfakcjonawac czlowieka, a co dopiero Boga!