nasz DOM

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Pl�cz� si� mi ju� troch� ich opowiadania. Odwiedzilem kilka rodzin. Wczoraj wieczorem po Mszy sw. odwiedzi�em dom , gdzie przed dwoma dniami przyby�a rodzina, sk�adaj�ca si� z dwojga m�odych rodzic�w i dw�jki ma�ych dzieci. Ich podr� z Damaszku do Poitiers, we Francji trwa�a dwa tygodnie; najtrudniejsze dwa tygodnie ich �ycia.
Najpierw z Syrii przedostali si� do Bejrutu, stamt�d udali si� do Trypolisu, a nast�pnie statkiem pop�yn�li do Turcji, gdzie um�wili si� z przemytnikami na przep�yniecie „jachtem” do „jakiej�” greckiej wyspy. Mieli do wyboru r�wnie� szybk� ��d� motorow�, na 14 miejsc, oraz ��d� pontonow� zaopatrzon� w motor. Wybrali „jacht”, czyli du�� drewnian� ��d�, z dolnym pok�adem, albo raczej magazynem , gdzie zamiast obiecanych 60 os�b umieszczono 156.
Miejsce ich zaokr�towania by�o daleko od siedzib ludzkich, w dzikim terenie, dok�d zostali dowiezieni autobusami. Potem jeszcze trzeba by�o dwie godziny pi�� si� w g�re i tyle� samo czasu, dzikimi wertepami, schodzi� z niej do morza. Marsz odbywa� si� z baga�ami. Niekt�rzy nie byli w stanie ich nie�� dalej i musieli si� zostawi� na drodze. Byli tacy, kt�rzy nie�li ma�e dzieci na r�kach.
Rania nie by�a w stanie dalej nie�� synka. Jej m�� ledwie sobie dawa� rad� z baga�ami, pilnuj�c jednocze�nie starszego syna, kt�ry szed� przed nim. Przystawali coraz cz�ciej, aby choc troche odpocz��, ale potem musieli i�� szybko , �eby dogoni� kolumn� . Rania p�aka�a ze strachu i z wyczerpania. Pom�g� jej w�wczas jaki� m�ody muzu�manin , bior�c dzieciaka na r�ce. Co kilka krok�w ogl�da�a si� jednak na niego, sprawdzaj�c , czy nie dzieje si� dziecku co� z�ego.
„Jacht” nie m�g� podp�yn�� do brzegu, bo miejsce by�o dzikie. Dowo�ono zatem pasa�er�w do niego ��dkami, partiami, po kilkana�cie os�b. Niekt�rzy po dotarciu na pok�ad padali jak nie�ywi z wyczerpania. Wkr�tce po odbiciu od brzegu, kieruj�cy �odzi� zarekwirowali pasa�erom wszystk� wod� pitn� , m�wi�c �e chodzi o ratowanie motoru kt�ry rozgrza� si� tak mocno, iz grozi�o mu spalenie. Z tego samego powodu zarz�dzili, aby pozby� si� wszystkich baga�y. Ka�dy mia� prawo tylko do ma�ego pakunku. Kto mia� co� ponad wyznaczony limit, by�o mu to odbierane i wrzucane do morza.
Rano ich „jacht” dop�yn�� do bezludnej, skalistej wysepki . Zostali na ni� pospiesznie wysadzeni i „jacht” odp�yn��. Dalej mieli sobie radzi� sami. Byli w�r�d nich jednak ludzie dobrze poinstruowani, kt�rzy wiedzieli , �e trzeba dzwoni� do stra�y przybrze�nej , aby jako rozbitkowie, zostali przez nich uratowani z bezludnej wyspy. Odpowied� by�a uspakajaj�ca i istotnie, po trzech godzinach byli ju� na statku. Zap�acili ��dan� sum� pieni�dzy za podr� i dop�yn�li do innej wyspy, kt�ra liczy�a sobie wszystkiego 500 os�b i gdzie wskazano im hal� jakiego� magazynu, gdzie mogli przenocowa� na betonowym klepisku. Mieszka�cy tej wyspy z w�asnej inicjatywy i za darmo nakarmili ich ciep�� zup�.
Dalsza trasa , trwajaca kilkana�cie godzin odby�a si� statkiem pasa�erskim, a� do Aten. Tam przespali si� w hotelach, rozdzielili si� na grupy i ka�da z tych grup, na w�asn� r�k� odbywa�a dalsz� podr� w g��b Europy, g��wnie do Niemiec. Moi damasce�scy rozm�wcy, stworzyli dwunastu osobow� grup� wraz ze swoimi syryjskimi znajomymi, tak jak oni, chrze�cijanami.
Najbardziej gro�n� okaza�a si� dla nich Albania. Ludno�� muzu�ma�ska patrzy�a niech�tnie na chrze�cijanki bez chusty na g�owie. Zaczepiano ich, nie odpowiadano na ich pytania, robiono jakie� nieprzyjemne komentarze. Odetchn�li g��boko dopiero w Serbii, ale najlepiej zostali potraktowani w Chorwacji . Na granicy przyj�to ich grzecznie, przewieziono do obozu, spisano personalia, dano �ywno�� i ubrania, gdy� w trakcie przeprawy przez morze potracili swoje baga�e, wraz z bielizn� na zmian�, a trudy podr�y sprawi�y, �e dotarli do Chorwacji w ubraniach brudnych i bardzo zniszczonych.
Chorwacja, W�gry, Austria - wsz�dzie na granicy by�o wojsko, a pas ziemi niczyjej , kilkukilometrowej szeroko�ci musieli pokonywa� pieszo. Wita� ich potem kordon wojskowy, odbywa�a si� rejestracja i zn�w droga stawa�a przed nimi otworem. Mieli do wyboru r�ne �rodki transportu, zale�nie od ceny biletu na jaki mogli sobie pozwoli�. To samo dotyczy�o nocleg�w.
W Austrii przyj�to ich z otwartymi r�kami, a po rejestracji powiedziano , ze s� w Europie i posiadaj� ca�kowit� wolno�� udania si� tam dok�d sobie �ycz�. Pojechali do Frankfurtu, ale poniewa� ich krewni ju� wcze�iej znale�li przysta� we Francji, w Poitiers, zdecydowali si� do nich do��czy� i s� ju� tutaj dwa dni. �pi� prawie przez ca�y czas, ale ten sen jest w cz�ci przynajmniej udawany. Stanowi ucieczk� od tego �ycia kt�re zacz�li opuszczaj�c Damaszek. Do nowego �ycia, na francuskiej ziemi, nie s� jeszcze przekonani. Na ich twarzach wida� niepewno�� , a w ich rozbieganych oczach wida� jeszcze du�o strachu.
Byli na Mszy �w. Modlili si� po arabsku, jak u siebie w kraju, ale jednak nie s� u siebie i to ich deprymuje. Dom w kt�rym znale�li schronienie jest tylko �yciowym przystankiem , z materacami na pod�odze i mnogo�ci� osob we jego wn�trzu.
M�� Rani mowi, ze czuje ulg�, bo wyrwa� si� z miasta gdzie �ycie jest ka�dej minuty zagro�one przez pociski kt�rymi ostrzeliwuj� dzielnice mieszkalne rebelianci i przez wybuchy samochod�w-pu�apek . �mier� mo�e nadej�� w ka�dej chwili i w ka�dym miejscu. Jednak pomimo tego, �e opu�ci� wojenne piek�o, nie umie si� cieszy�. Uszed� w prawdzie z �yciem, on i jego najbli�si, ale nie jest to dla niego oboj�tne, �e pozostali tam inni i ci�gle nie mo�e zapomnie�, �e straci� wszystko czego si� w �yciu dorobi�. Potem doda� , jakby si� pocieszaj�c, �e „on ma�o si� liczy, ale wazne jest dla niego , ze dzieci b�d� mog�y si� uczy�”.

Ania-Damaszek · Miejscowosc: Damaszek

dramatyczna opowiesc o podrozy z Syrii do Europy, za ta opowiescia kryja sie losy tysiecy , setek tysiecy ludzi , ktorzy zmuszeni przez wojne opuscili swe domy, dzis tulaja sie po Europie, dobrze jesli znaja obce jezyki, maja troche pieniadzy, rodzine lub znajomych zadomowionych w europejskich krajach , ktorzy moga okazac im pomoc...zal serce sciska gdy widzi sie tysiace wedrujacych ludzi - w tym kobiet, dzieci, szukajacych pomocy, szukajacych spokojnego dachu nad glowa...w tym calym nieszczesciu, opisani znajomi mieli choc to szczescie ze przezyli , ze wszyscy dojechali szczesliwie do swych znajomych,dzis Morze Srodziemne, lazurowe wybrzeza kojarzace sie z wypoczynkiem, wesolymi kapielami w wodzie, plazowaniem, relaksem , wakacjami -dzis to Morze jest i szansa, i grobem dla wielu...po wielu uchodzcach slad zaginal wyjechali z Syrii z nadzieja na emigracje i od miesiecy sie nie odzywaja , nie skontaktowali sie z nikim w Europie, nie zadzwonili , nikt ich nie widzial...pewnie zgineli....jedno pytanie cisnie sie na usta....kiedy zmiekna serca naszych wspolczesnych wladcow,politykow z pierwszych stron gazet, ludzi uwazajacych sie bogow, ktorzy decyduje gdzie zacznie nastepna wojna, nastepna zawierucha....ostatnio Papiez Franciszek apelowal by uniesc sie ponad dorazne interesy i pojsc poszukac drogi by zakonczyc te wojne...daj Boze tak sie w koncu stalo...

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

To co sie dzieje w Syrii jest znakiem i przestroga dla nas wszystkich. Globalizacja tutaj najbardziej jest widoczna, bo o glob caly toczy sie ta wojna, a nie tylko o syryjska ziemie i nie dotyczy tylko syryjskiego spoleczenstwa. Jesli Stany Zjednoczone , Rosja i Europa nie zakoncza tej wojny, to bedzie ona wybuchala nieustannie w innych miejscach , az ogarnie glob ziemski. Koresponduje to bardzo z dzisiejsza Ewangelia w ktorej Jezus krytykuje hipokryzje tych ktorzy nie chca dostrzec zanku jakim jest On sam.