nasz DOM

[ZoRo]

Kilka wierszy na „nowy pocz±tek” naszego drogiego Abuny Zygmunta…Szczê¶æ nam wszystkim zawsze, Wszechmog±cy Bo¿e!

Wielkie d³ugi

dobry jest Pan
pe³en mi³osierdzia
³agodny i czu³y
spowiadam siê nie dlatego
¿ebym mia³ na sumieniu zbrodnie
wobec mi³o¶ci
mam wielkie d³ugi

Wiem

nic nie mów
nie t³umacz
nie trzeba
wiem
jak krople deszczu
spadaj± z nieba
tak ja spadam
do nieba
do nieba


Wierzê w zbawienie

o , wysokie nieba
o, morza szerokie
knieje
góry
pola
winnice i sady
o, cienie tych którzy odeszli
trud tych co teraz zaludniaj± ziemiê
nie ma cz³owieka
który by nie by³ chceniem
nie ma chcenia
które by by³o spe³nieniem
wierzê w zbawienie

Wierzy³em, ¿e przybêdziesz

czeka³em
czeka³em
wszyscy czekali¶my
doczesnego zbawienia
naszych idei i my¶li
a przede wszystkim
by¶my byli nieskalani i czy¶ci jak prawdziwa mi³o¶æ

pr±d ¶mierci okaza³ siê jednak szybszy od naszych oczekiwañ
porwa³y nas wiry prawd gwa³townych i ¶liskich
odurzy³y zmys³y
strach opanowa³
pilnuj±c zazdro¶nie jak g³uchy cerber
aby¶my nigdy z niego na wolno¶æ nie wyszli

byli¶my zmuszeni p³aciæ ¿ywym miêsem naszych cia³
za jego lubie¿n± przychylno¶æ dla naszych s³abo¶ci
a czas pazurami rozdrapywa³ nasze rany
zwalaj±c winê na innych

byli¶my ¶cigani przez koszmarne sny
które pomimo naszych pró¶b i mimo naszej obawy
realizowa³y siê z bezwzglêdnym okrucieñstwem
grali¶my absurdaln± komediê
a w³a¶ciwie
to grzech smutku i zw±tpienia gra³ j± we mnie
bo ja czeka³em
wierzy³em ¿e przybêdziesz

Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego