nasz DOM

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

SOBOTA w oktawie WIELKANOCY - 6 KWIETNIA 2013

(Dz 4,13-21)
Prze�o�eni i starsi, i uczeni widz�c odwag� Piotra i Jana, a dowiedziawszy si�, �e s� oni lud�mi nieuczonymi i prostymi, dziwili si�. Rozpoznawali w nich te� towarzyszy Jezusa. A widz�c nadto, �e stoi z nimi uzdrowiony cz�owiek, nie znajdowali odpowiedzi. Kazali wi�c im wyj�� z sali Rady i naradzili si�: Co mamy zrobi� z tymi lud�mi? - m�wili jeden do drugiego - bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszka�c�w Jerozolimy. Przecie� temu nie mo�emy zaprzeczy�. Aby jednak nie rozpowszechnia�o si� to w�r�d ludu, zabro�my im surowo przemawia� do kogokolwiek w to imi�. Przywo�ali ich potem i zakazali im w og�le przemawia�, i naucza� w imi� Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: Rozs�d�cie, czy s�uszne jest w oczach Bo�ych bardziej s�ucha� was ni� Boga? Bo my nie mo�emy nie m�wi� tego, co�my widzieli i s�yszeli. Oni za� ponowili gro�by, a nie znajduj�c �adnej podstawy do wymierzenia im kary, wypu�cili ich ze wzgl�du na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co si� sta�o.

(Ps 118,1.14-16.18.21
REFREN: Dzi�kuj�, Panie, �e mnie wys�ucha�e�

Dzi�kuj� Panu, bo jest dobry,
bo Jego �aska trwa na wieki.
Pan moj� moc� i pie�ni�,
On sta� si� moim Zbawc�.

G�osy rado�ci z ocalenia
w namiotach sprawiedliwych:
„Prawica Pana wzniesiona wysoko,
prawica Pa�ska moc okaza�a”.

Ci�ko mnie Pan ukara�,
ale na �mier� nie wyda�.
Dzi�kuj� Tobie, �e� mnie wys�ucha�
i sta�e� si� moim Zbawc�.

(Ps 118,24)
Oto dzie�, kt�ry Pan uczyni�, radujmy si� w nim i weselmy.

(Mk 16,9-15)
Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzie� tygodnia, Jezus ukaza� si� najpierw Marii Magdalenie, z kt�rej wyrzuci� siedem z�ych duch�w. Ona posz�a i oznajmi�a to tym, kt�rzy byli z Nim, pogr��onym w smutku i p�acz�cym. Ci jednak s�ysz�c, �e �yje i �e ona Go widzia�a, nie chcieli wierzy�. Potem ukaza� si� w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powr�cili i oznajmili pozosta�ym. Lecz im te� nie uwierzyli. W ko�cu ukaza� si� samym Jedenastu, gdy siedzieli za sto�em, i wyrzuca� im brak wiary i up�r, �e nie wierzyli tym, kt�rzy widzieli Go zmartwychwsta�ego. I rzek� do nich: Id�cie na ca�y �wiat i g�o�cie Ewangeli� wszelkiemu stworzeniu!
.................................
www.mateusz.pl/czytania

Dorota Halasa · Dorota H Miejscowosc: Tokio

Jak bardzo boli prawda o zmartwychwstaniu Jezusa, ktora zagraza pozycji przelozonych i starszych. Jak przeszkadza im odwaga Piotra i Jana.

Jak trudno jest uwierzyc, ze Jezus zmartwychwstal nawet samym uczniom Jezusa. Ile razy musi im to udawadniac. Jak trudno jest uwierzyc czyims slowom jezeli sie samemu nie widzi. Jezus przychodzi do swoich uczniow cicho i spokojnie, bez rozglosu i fanfar. Przemawia do ludzi nieuczonych i prostych, a nie do uczonych i zajmujacych stanowiska.

ElzbietaS · Elzbieta Miejscowosc: Tokio

Nie uwierzyli, ze az "wyrzuca� im brak wiary i up�r".
Ale to do nich rzekl: "Id�cie na ca�y �wiat i g�o�cie Ewangeli� wszelkiemu stworzeniu!"
Bog, ktory dal samego siebie walczy o czlowieka.
Umacniaj nas, Panie, w wierze.

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Dziwili sie, nie wiedzieli co odpowiedziec, ale zle wnioski wyciagneli z tego zdziwienia, to znaczy nie wyciagneli zadnych, Nie zrewidowali swojego stanowiska ale posluzyli sie wladza aby zamknac im gleby, bo przeciez sa to ludzie nieuczeni i nie majacy zadnego powazania w spoleczenstwie, wymierzyli im policzek i wyslali ich do kata, warknac na nich i chcieli zastraszyc tym warknieciem, pokazujac gdzie ich miejsce, ale nie wszyscy byli tego co oni zdania i oni musieli sie z tym liczyc. Najgorsze, ze w ten sposob sprzeciwiali sie rowniez Bogu, chociaz otwrcie tego nie mowili. To na Niego warczeli, Jego wyslali do kata, Nim pogardzili i nie chcieli zrewidowac swoich postaw pomimo tego, ze nie wiedzieli jak odpowiedziec na zdziwienie w ktore ich wprawil. Ciezko zawinili rowniez wobec samych siebie.

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Rowniez apostolowie nie wierzyli i spotkali sie z tego powodu z wyrzutami ze strony Zmartwychwstalego. Nie byli jednak aroganccy, nie byli zatwardziali w uporze, nie byli spetani wczesniejsza postawa krytyki i niecheci wobec Jezusa. Oni po prostu nie dawali rady uwierzyc, bo Zmartwychwstanie ich przerastalo, bylo zbyt piekne aby moglo byc prawdziwe, nie byli przygotowani do tak wielkiego zdziwienia. Oni jeszcze nie dojrzali do tego, ale oni byli duchowo zywi, nie zacieli sie w oporze jak ci ktorzy Jezusa odrzucili, zmontowali przeciwko Niemu spisek i go stracili zaslaniajac sie swietoscia Prawa. Oni MUSIELI bronic swojej zbrodni, to znaczy brnac w klamstwie aby nie zostali o nia oficjalnie oskarzeni.