Wysłany: 8 Maj 2013, 21:32 CZYTANIA - Czwartek- 9 MAJA 2013
Czwartek- 9 MAJA 2013
(Dz 18,1-8)
Potem opu¶ci³ Ateny i przyby³ do Koryntu. Znalaz³ tam pewnego ¯yda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z ¿on± Pryscyll± przyby³ niedawno z Italii, poniewa¿ Klaudiusz wysiedli³ z Rzymu wszystkich ¯ydów. Przyszed³ do nich, a poniewa¿ zna³ to samo rzemios³o, zamieszka³ u nich i pracowa³; zajmowali siê wyrobem namiotów. A co szabat rozprawia³ w synagodze i przekonywa³ tak ¯ydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Pawe³ odda³ siê wy³±cznie nauczaniu i udowadnia³ ¯ydom, ¿e Jezus jest Mesjaszem. A kiedy siê sprzeciwiali i blu¼nili, otrz±sn±³ swe szaty i powiedzia³ do nich: Krew wasza na wasz± g³owê, jam nie winien. Od tej chwili pójdê do pogan. Odszed³ stamt±d i poszed³ do domu pewnego "czciciela Boga", imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylega³ do synagogi. Prze³o¿ony synagogi, Kryspus, uwierzy³ w Pana z ca³ym swym domem, wielu te¿ s³uchaczy korynckich uwierzy³o i przyjmowa³o wiarê i chrzest.
(Ps 98,1-4)
REFREN: Wobec narodów objawi³ zbawienie
¦piewajcie Panu pie¶ñ now±,
albowiem uczyni³ cuda.
Zwyciêstwo Mu zgotowa³a Jego prawica
i ¶wiête ramiê Jego.
Pan okaza³ swoje zbawienie,
na oczach pogan objawi³ swoj± sprawiedliwo¶æ.
Wspomnia³ na dobroæ i na wierno¶æ swoj±
dla domu Izraela.
Ujrza³y wszystkie krañce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wo³aj z rado¶ci na cze¶æ Pana, ca³a ziemio,
cieszcie siê, weselcie i grajcie.
(J 16,16-20)
Jezus powiedzia³ do swoich uczniów: Jeszcze chwila, a nie bêdziecie Mnie ogl±daæ, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili miêdzy sob±: Co to znaczy, co nam mówi: Chwila, a nie bêdziecie Mnie ogl±daæ, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie; oraz: Idê do Ojca? Powiedzieli wiêc: Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi. Jezus pozna³, ¿e chcieli Go pytaæ, i rzek³ do nich: Pytacie siê jeden drugiego o to, ¿e powiedzia³em: Chwila, a nie bêdziecie Mnie ogl±daæ, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie? Zaprawdê, zaprawdê, powiadam wam: Wy bêdziecie p³akaæ i zawodziæ, a ¶wiat siê bêdzie weseli³. Wy bêdziecie siê smuciæ, ale smutek wasz zamieni siê w rado¶æ.
.........................................................
www.mateusz.pl/czytania
Zobaczcie jak Pawel organizuje ekipe apostolska, w jaki naturalny spsob to sie dzieje, przy czym elementami ktore sie wpisuja w ksztaltowanie tej ekipy jest wszystko, zarowno sukcesy jak i niepowodzenia, przyjazn i wrogosc, praca i dzialalnosc kaznodziejska.
Swiat ma inne spojrzenie na zycie anizeli czlowiek wierzacy. Swiat ma uciechy a uczniowie osiagaja cos znacznie glebszego, bo radosc Boza.
Na dzisiejszych zajeciach z Historii Kosciola o. Pawel mowil duzo o Pawle i jego spotkaniuz Jezusem. Czytalismy fragmenty z Biblii mowiace o nawroceniu Sw. Pawla, ktore mialo miejsce w Damaszaku miedzy 31 a 36 rokiem. O tym, ze byl wczesniej przesladowca chrzescijan.
Urodzil sie miedzy 5 a 10 rokiem w Tarsie, czyli w Cylicji, zarzadzanej przez Rzymian prowincji lezacej obecnie w poludniowej Turcji. Byl Zydem i obywatelem rzymskim. Pawel byl dobrze wyksztalcony w zakresie judaizimu i filozofii greckiej. Jako Zyd, byly urzednik imperium rzymskiego i czlowiek dobrze wyksztalcony mial duze predyspozycje do rozmowy z Zydami i Rzymianami.
Choc wedlug dzisiejszego czytania spotkalo go wiele bluznierstw dzieki elokwencji i madrosci Pawla: "Prze³o¿ony synagogi, Kryspus, uwierzy³ w Pana z ca³ym swym domem, wielu te¿ s³uchaczy korynckich uwierzy³o i przyjmowa³o wiarê i chrzest"
My¶le, ze mówi±c i¿ bêdziemy sie smucic a ¶wiat sie bêdzie weselil Jezus nie sugeruje, ze nasza Wiara Jest smutkiem. Nasze ¿ycie jest wype³nione smutkiem i cierpieniem, ale nie one s± jego sednem. Nie one bed± trwaæ na wieki.
¦wiat, który sie weseli to ¶wiat zadowalaj±cy sie atrapa ¿ycia, jego namiastka, ¶wiat zadowalaj±cy sie powierzchownymi rozrywkami. ¦wiat, w którym neguje sie warto¶ci i istnienie cierpienia. Udaje sie, ze ich nie ma. Chce ¿yæ ¿yciem prawdziwym, bez udawanie, w którym rado¶æ jest naturalna i prawdziwa. W ktorym nikt nie udaje, ze w ¿yciu nie ma smutku, w ktorym wiadomo, ze ten smutek to tylko etap na drod¿e do pe³ni ¿ycia.
Odniose sie do tego co napisala Dorota.
Dla mnie prawdziwa radoscia w smutku, sa ludzie obarczeni niesprawnoscia wszelkiego typu.
Ich,bardziej lub mniej swiadoma radosc w osobistym nieszczesciu, jest dla mnie widoczna laska Boga. Ciagle mnie to zastanawia i.......bardzo cieszy. Bogu niech beda dzieki za ta trudna radosc.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum