(Rdz 32,23-33)
Jakub wsta³ w nocy i zabrawszy obie swe ¿ony, dwie ich niewolnice i jedena¶cioro dzieci, przeprawi³ siê przez bród potoku Jabbok. A gdy ich przeprawi³ przez ten potok, przeniós³ równie¿ [na drugi brzeg] to, co posiada³. Gdy za¶ wróci³ i zosta³ sam jeden, kto¶ zmaga³ siê z nim a¿ do wschodu jutrzenki, a widz±c, ¿e nie mo¿e go pokonaæ, dotkn±³ jego stawu biodrowego i wywichn±³ Jakubowi ten staw podczas zmagania siê z nim. A wreszcie rzek³: Pu¶æ mnie, bo ju¿ wschodzi zorza! Jakub odpowiedzia³: Nie puszczê ciê, dopóki mi nie pob³ogos³awisz! Wtedy [tamten] go zapyta³: Jakie masz imiê? On za¶ rzek³: Jakub. Powiedzia³: Odt±d nie bêdziesz siê zwa³ Jakub, lecz Izrael, bo walczy³e¶ z Bogiem i z lud¼mi, i zwyciê¿y³e¶. Potem Jakub rzek³: Powiedz mi, proszê, jakie jest Twe imiê? Ale on odpowiedzia³: Czemu pytasz mnie o imiê? - i pob³ogos³awi³ go na owym miejscu. Jakub da³ temu miejscu nazwê Penuel, mówi±c: Mimo ¿e widzia³em Boga twarz± w twarz, jednak ocali³em me ¿ycie. S³oñce ju¿ wschodzi³o, gdy Jakub przechodzi³ przez Penuel, utykaj±c na nogê. Dlatego Izraelici nie jadaj± po dzieñ dzisiejszy ¶ciêgna, które jest w stawie biodrowym, gdy¿ Jakub zosta³ pora¿ony w staw biodrowy, w to w³a¶nie ¶ciêgno.
(Ps 17,1-3.6-8.15)
REFREN: Gdy zmartwychwstanê, bêdê widzia³ Boga
Niech wyrok o mnie wyjdzie od Ciebie,
Twoje oczy widz± to, co sprawiedliwe.
Choæby¶ bada³ moje serce i przyszed³ do mnie noc±,
i do¶wiadcza³ ogniem,
nieprawo¶ci we mnie nie znajdziesz.
Wo³am do Ciebie, bo Ty mnie, Bo¿e, wys³uchasz;
nak³oñ ku mnie Twe ucho, us³ysz moje s³owo.
Oka¿ przedziwne mi³osierdzie Twoje,
Zbawco tych, co siê chroni± przed wrogiem
pod Twoj± prawicê.
Strze¿ mnie jak ¼renicy oka,
ukryj mnie w cieniu Twych skrzyde³.
A ja w sprawiedliwo¶ci ujrzê Twe oblicze,
ze snu powstaj±c nasycê siê Twym widokiem.
(Mt 4,23)
Jezus g³osi³ Ewangeliê o królestwie i leczy³ wszelkie choroby w¶ród ludu.
(Mt 9,32-37)
Przyprowadzono do Jezusa niemowê opêtanego. Po wyrzuceniu z³ego ducha niemy odzyska³ mowê, a t³umy pe³ne podziwu wo³a³y: Jeszcze siê nigdy nic podobnego nie pojawi³o w Izraelu! Lecz faryzeusze mówili: Wyrzuca z³e duchy moc± ich przywódcy . Tak Jezus obchodzi³ wszystkie miasta i wioski. Naucza³ w tamtejszych synagogach, g³osi³ Ewangeliê królestwa i leczy³ wszystkie choroby i wszystkie s³abo¶ci. A widz±c t³umy ludzi, litowa³ siê nad nimi, bo byli znêkani i porzuceni, jak owce nie maj±ce pasterza. Wtedy rzek³ do swych uczniów: ¿niwo wprawdzie wielkie, ale robotników ma³o. Pro¶cie wiêc Pana ¿niwa, ¿eby wyprawi³ robotników na swoje ¿niwo.
.....a widz±c, ¿e nie mo¿e go pokonaæ, dotkn±³ jego stawu biodrowego i wywichn±³ Jakubowi ten staw podczas zmagania siê z nim. A wreszcie rzek³: Pu¶æ mnie, bo ju¿ wschodzi zorza! Jakub odpowiedzia³: Nie puszczê ciê, dopóki mi nie pob³ogos³awisz! Wtedy [tamten] go zapyta³: Jakie masz imiê? On za¶ rzek³: Jakub. Powiedzia³: Odt±d nie bêdziesz siê zwa³ Jakub, lecz Izrael, bo walczy³e¶ z Bogiem i z lud¼mi, i zwyciê¿y³e¶.
............
Z taka sila, jak Jakub, prosic o blogoslwienstwo!
Blogoslaw nam nieustannie, Ukochany Bo¿e nasz!
Niezwykle, ze Bóg tak doceni³ upór Jakuba i jego chêæ pozyskania b³ogos³awieñstw za wszelka cenê. Jakub wcale nie jest grzeczny i potulny. Jest raczej zadziorny
Pazerny na b³ogos³awieñstwa: najpierw wykrad³ je bratu, potem wymusi³ w zmaganiach-jak wiêc wa¿na to musi byæ sprawa: B³ogos³awieñstwo! B³ogos³awmy wiêc siebie nawzajem.
Nasze serca pe³ne s± przewrotno¶ci i nieskore do uwierzenia.
Jezus g³osi³ Królestwo, leczy³, uzdrawia³, litowa³ siê...
Zrobi³ wszystko co by³o mo¿liwe, a i tak w czasie Jego Mêki objawi³a siê ca³a s³abo¶æ ludzkiej wiary.
Nie mo¿na ufaæ we w³asne si³y. Nawet gdy widzimy i do¶wiadczamy, wszystko jest jakie¶ ulotne, nasza wiara pozostaje chwiejna i s³aba.
Potrzeba chyba determinacji Jakuba, aby nie ustawaæ w pro¶bach o trwanie w Bo¿ej Obecno¶ci, o Jego si³y, Jego Dobroæ, Jego b³ogos³awieñstwo...o umocnienie we wszystkim.
¦wiat w którym chcemy ¿yæ, to Jego ¦wiat, to Bo¿e Królestwo, to Bo¿e ¿niwo. Nie da siê w nim byæ bez podjêtego wysi³ku trwania, wysi³ku modlitwy,bez jakiej¶ walki... trzeba daæ z siebie wszystko co mo¿na daæ. Wtedy ca³± resztê dope³ni Jego £aska.
„Jakub wstal w nocy” i „przeprawil sie” stanowia aluzje do nocy paschalnej i przejscia Izraelitow przez Morze Czerwone, wychodzac z ziemi egipskiej z „domu niewoli” i udajac sie do Ziemi Obiecanej. Te i inne fragmenty Pisma Swietego ktore mowia o „nocy”, o „wyjsciu”, „przejsciu” itd. Odnosza sie do PASCHY Chrystusa, ktora przyniosla nam zbawienie. Patrzac poprzez ten pryzmat na powyzsze opowiadanie biblijne widzimy, ze dokonalo sie cos niezwyklego, ze Jakub powinien zginac, bo „walczyl z Bogiem” i „widzial Jego twarz”, ale zamiast smierci zdobyl Jego „blogoslawienstwo” , ktore zapoczatkowalo nowe zycie, czego znakiem jest zmiana imienia z Jakuba na Izrael. Jak Jezus pokazywal apostolom blizny swiadczace o Jego zbawczej dla nas krzyzowej walce, tak on kulejac unosi ze soba blogoslawienstwo nowego zycia, po przekroczeniu potoku Jabbok.
„Jeszcze siê nigdy nic podobnego nie pojawi³o w Izraelu! Lecz faryzeusze mówili: Wyrzuca z³e duchy moc± ich przywódcy” . Jak zwykle, dwa stanowiska, dwa spojrzenia, dwie interpretacje. Z jednej strony podziw, z drugiej zas oskarzenia i potepienie. Ten sam fakt budzi radosc i podziw oraz u innych oskarzenia i potepienie. Chodzi jednak o dobro wyswiadczone czlowiekowi! Na to odpowiadaja przeciwnicy, ze jest to zwodnicze dobro, sluzace do omamieniu naiwnych, aby ich potem jeszcze wiekszym zlem zaskoczyc. Chociaz nie tylko jednorazowo, ale „leczyl wszystkie choroby” obchodzac jedna miejscowosc po drugiej, nie wierzyli w Jego Krolestwo, ale woleli widziec w tym dzialanie Belzebuba. DLACZEGO ?
„Jeszcze siê nigdy nic podobnego nie pojawi³o w Izraelu! Lecz faryzeusze mówili: Wyrzuca z³e duchy moc± ich przywódcy” . Jak zwykle, dwa stanowiska, dwa spojrzenia, dwie interpretacje. Z jednej strony podziw, z drugiej zas oskarzenia i potepienie. Ten sam fakt budzi radosc i podziw oraz u innych oskarzenia i potepienie. Chodzi jednak o dobro wyswiadczone czlowiekowi! Na to odpowiadaja przeciwnicy, ze jest to zwodnicze dobro, sluzace do omamieniu naiwnych, aby ich potem jeszcze wiekszym zlem zaskoczyc. Chociaz nie tylko jednorazowo, ale „leczyl wszystkie choroby” obchodzac jedna miejscowosc po drugiej, nie wierzyli w Jego Krolestwo, ale woleli widziec w tym dzialanie Belzebuba. DLACZEGO ?
No w³a¶nie, DLACZEGO ?
Bo po grzechu pierworodnym tak pokrêtny sta³ siê cz³owiek?
Bo nieskore s± nasze serca do uwierzenia we wszystko...?
Mo¿e g³upio to zabrzmi, ale nie czujê siê specjalnie lepsza od faryzeuszy. Jest mi po prostu ³atwiej, ¿yjê w innych czasach. Wychowa³am siê w chrze¶cijañstwie i to co dla mnie jest jak±¶ oczywisto¶ci± -dla nich by³o czym¶ trudnym do wyobra¿enia. A to , ¿e byli wewnêtrznie pokrêceni i uparcie bronili swoich racji?
Mo¿e to nas dzi¶ bulwersuje , ale my.... te¿ to mamy. Z pewno¶ci± byli w¶ród nich te¿ ludzie dobrzy i gorliwi , którym po prostu to wszystko nie mie¶ci³o siê w g³owie. Przypomina mi siê teraz Szawe³, który w swojej wielkiej gorliwo¶ci tak siê zapêtli³ , ¿e przestrzegaj±c Prawa i w swoim mniemaniu s³u¿±c Bogu- prze¶ladowa³ Chrystusa i zapomnia³ o zwyk³ej , ludzkiej dobroci i mi³o¶ci...
A jak jest z nasz± wiar± ? Ile razy np. s³yszeli¶my, ¿e jeste¶my powo³ani do ¶wiêto¶ci ? A kto z nas wierzy, ¿e naprawdê te s³owa odnosz± siê do niego tu i teraz ?
Ile razy s³yszeli¶my o narodzeniu siê na nowo, a kto z nas wzi±³ sobie to do serca i uwierzy³, ¿e to naprawdê jest mo¿liwe?
Jezus nigdy nie rzuca³ s³ów na wiatr, a przecie¿ powiedzia³, ¿e gdyby nasza wiara by³a jak ziarnko gorczycy to...
Co wiêc takiego jest w cz³owieku, ¿e mimo tylu ¶wiate³ i duchowych do¶wiadczeñ swoich i innych- uwierzyæ ca³kowicie i do koñca jest tak trudno?
Pytanie DLACZEGO tak pokrêtnie i uparcie nie wierzyli Jezusowi faryzeusze interesuje mnie wiêc dzisiaj w tylko jednym, jedynym kontek¶cie :
co jest takiego we mnie, co powstrzymuje moj± wiarê, powstrzymuje mój zapa³ i ci±gle nie pozwala rozwin±æ skrzyde³?
Przeszkoda jest oczywiscie grzech, jak to juz bylo powiedziane, oczywiscie jakis przejaw pychy ktory nie pozwala go dojrzec i nie pozwala rozpalic woli, jak tych ktorzy przychodzili do Jezusa aby ich uzdrowil. Oczywiscie, jakis brak milosci, jakies zignorowanie milosci, pomniejszenie...
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum