nasz DOM

[Zolnierze]

Czwartek, 7 kwietnia 2022. Patron dnia: Święty Jan Chrzciciel de la Salle, prezbiter

Czwartek V Tygodnia Wielkiego Postu

Czytanie pierwsze
(Rdz 17,3-9)
Abram padł na oblicze, a Bóg tak do niego mówił: Oto moje przymierze z tobą: staniesz się ojcem mnóstwa narodów. Nie będziesz więc odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, bo uczynię ciebie ojcem mnóstwa narodów. Sprawię, że będziesz niezmiernie płodny, tak że staniesz się ojcem narodów i pochodzić będą od ciebie królowie. Przymierze moje, które zawieram pomiędzy Mną a tobą oraz twoim potomstwem, będzie trwało z pokolenia w pokolenie jako przymierze wieczne, abym był Bogiem twoim, a potem twego potomstwa. I oddaję tobie i twym przyszłym potomkom kraj, w którym przebywasz, cały kraj Kanaan, jako własność na wieki, i będę ich Bogiem. Potem Bóg rzekł do Abrahama: Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia, zachowujcie przymierze ze Mną.

Psalm
(Ps 105,4-9)
REFREN: Pan Bóg pamięta o przymierzu swoim

Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze,
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił,
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.

Potomkowie Abrahama, słudzy Jego,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.

Na wieki On pamięta o swoim przymierzu,
obietnicy danej tysiącu pokoleń,
o przymierzu, które zawarł z Abrahamem,
przysiędze danej Izaakowi.

Aklamacja
Aklamacja (Ps 95,8ab)
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.

Ewangelia
(J 8,51-59)
Jezus powiedział do żydów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki. Rzekli do Niego żydzi: Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz? Odpowiedział Jezus: Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: Jest naszym Bogiem, ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy - kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję. Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień - ujrzał /go/ i ucieszył się. Na to rzekli do Niego żydzi: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, Ja jestem. Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.

[ElzbietaS]

Co linijka przymierza to obietnica dana Abrahamowi.
A na koncu tylko:zachowujcie przymierze ze Mną

Każda otrzymana łaska zobowiązuje. A czasem ich nawet nie widzę. „Należą się”
Za takie niewidziane, bądź szczególne uwielbiony, Panie.


Samotny, nierozumiany Jezus. Przychodzi z darem nad dary i wie, ze to niemożliwe,
żeby swoimi małymi sercami pojęli ale może pojmą pozniej.
Pomóż, Duchu Święty, pojąć jak najwiecej.

[Abuna Zygmunt]

Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze,
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiętajcie o cudach, które On uczynił,
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego
On, Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmują świat cały.

(Z Ps 105)

Znaki Boże to nie tylko indywidualne, prywatne przeżycia religijne, ale również wydarzenia publiczne i historyczne chwile, jak na przykład ostatnio pandemia coronawirusa, której nie zrozumieliśmy jeszcze należycie, oraz obecnie tocząca się wojna na Ukrainie oraz związane z nią międzynarodowe zamieszanie i nowe regulacje. Znakiem pomocnym do pełniejszego
rozumienia tego co się na świecie dzieje w jakimś stopniu jest również sytuacja i działania papieża.

[Abuna Zygmunt]

Przymierze z Bogiem jest przymierzem wiecznym. Dotyczy ono każdego z nas indywidualnie, oraz całej wspólnoty Kościoła, wszystkich jego pokoleń, i nie jest to bynajmniej tylko suche umocowanie prawne, ale wyraz żywej miłości Boga, która czyni z nas jej świadków tak konkretnie jak konkretna jest ziemia na której znajdują się nasze pola uprawne i wznoszone są nasze domy. (Rdz 17,3-9)