18 PAŹDZIERNIKA 2021
Poniedziałek
Święto św. Łukasza, ewangelisty
Czesc Radosna
------------------------------------------------
Tajemnice Radosne:
1.Zwiastowanie Maryi, iz jest matka Syna Bozego.
2.Nawiedzenie Swietej Elzbiety.
3.Narodzenie Pana Jezusa.
4.Ofiarowanie Jezusa w Swiatyni.
5.Odnalezienie Pana Jezusa wsrod uczonych w Swiatyni.
------------------------------------------------ Przyjmij
uśmiechnięty Boże
uśmiechnięty życzliwie
uśmiechnięty do mnie
dobrych oczach
dobrych rękach
dobrym słowie
zmiłuj się nad światem
którego cząstką jestem
i który w sobie noszę
przyjmij nas do siebie
proszę
/wiersz O .Z. Kwiatkowskiego/
W Imie Ojca i Syna i Ducha Swietego. Amen
Wierze w Boga... Ojcze nasz...
(O wiare, nadzieje i milosc): Zdrowas Maryjo... Zdrowas Maryjo... Zdrowas Maryjo...
Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ... +---o---o-o-o---o
-------------- 1.Zwiastowanie Maryi, iz jest matka Syna Bozego. ----------------
Ojcze nasz ... Zdrowas Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ... +---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o
Ojcze nasz ... Zdrowas Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ... +---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o
-------------- 4.Ofiarowanie Jezusa w Swiatyni. --------------------
Ojcze nasz ... Zdrowas Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ... +---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o
-------------- 5.Odnalezienie Pana Jezusa wsrod uczonych w Swiatyni. ------------------
…
Apostoł Narodów, Sw. Paweł, uwięziony w Rzymie, opuszczony przez wszystkich, zaświadcza w odczytanym dzisiaj fragmencie listu do Tymoteusza o tym, że jedynie Łukasz przy nim trwa: „Łukasz sam jest ze mną” (2 Tm 4, 11a). To trwanie ze św. Pawłem przyczyni się także do spisania Ewangelii i Dziejów Apostolskich, poprzez które aż do naszych czasów Łukasz głosi Dobrą Nowinę o Jezusie naszym Zbawicielu.
Słowa Łukaszowej Ewangelii … dają nam bardzo ważną wskazówkę: „Idźcie, oto was posyłam”. To wezwanie Chrystusa jest skierowane do każdego z nas. Mamy iść i głosić: „Przybliżyło się do was królestwo Boże” (Łk 10, 3; 9). Słowa te współbrzmią z myślą papieża Franciszka, zawartą w adhortacji Evangelii gaudium w numerze 120: „Na mocy otrzymanego chrztu każdy członek Ludu Bożego stał się uczniem-misjonarzem (por. Mt 28, 19). Każdy ochrzczony, niezależnie od swojej funkcji w Kościele i stopnia wykształcenia w wierze, jest aktywnym podmiotem ewangelizacji”.
Warto, abyśmy obchodząc święto św. Łukasza na nowo uświadomili sobie, że wszyscy po chrzcie, a tym bardziej po bierzmowaniu, jesteśmy wezwani do głoszenia Dobrej Nowiny. Tak jak Łukasz, który wraz z apostołem Pawłem był uczniem-misjonarzem w różnych miejscach, tak każdy z nas jest i powinien być uczniem-misjonarzem w środowisku, w którym żyje. Każdy wypełnia to zadanie według tego, jakimi darami obdarzył go sam Bóg. Warto więc postawić sobie pytanie: Czy rzeczywiście czuję się wezwany do głoszenia Dobrej Nowiny? Jak wygląda moje głoszenie królestwa?
Ojcze nasz ... Zdrowas Maryjo ... Zdrowas Maryjo ... ................. Chwala Ojcu i Synowi i Duchowi Swietemu ... +---o---o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o---o-o-o-o-o-o-o-o-o-o---o
O m�j Jezu, przebacz nam nasze grzechy, chro� od ognia piekielnego; zaprowad� do nieba wszystkie dusze, a szczeg�lnie te, kt�re najwi�cej potrzebuj� Twego Mi�osierdzia ".
Elu, podziwiam wierność tekstowi który posiadasz jako autorski, ale autor może dorzucic jedną małą literkę, której braku wczesniej nie zauwazył. Chodzi o literke "o" (trzy razy wziętą, jak to sie mówiło kiedys w matematyce). Przy okazji serdeczne pozdrowienia dla bliskiej dalekiej Japonii.
Przyjmij
uśmiechnięty Boże
uśmiechnięty życzliwie
uśmiechnięty do mnie
o dobrych oczach
o dobrych rękach
o dobrym słowie
zmiłuj się nad światem
którego cząstką jestem
i który w sobie noszę
"Nauczycielu, pragniemy, żebyś nam uczynił to, o co Cię poprosimy". Bardzo sympatyczna prośba, zdradzająca świetną relację między dwoma braćmi, synami Zebeda a Jezusem. Nieco zabawna forma, ale ona właśnie mówi, że byli sobie bardzo bliscy i że bynajmniej nie była to relacja oficjalna, biurokratyczna.
Jednocześnie jest to bardzo wymowne świadectwo ich wiary w mesjańska misję Jezusa. Nie mieli wątpliwości, ze już niedługo, bo są już przecież niemal u wrót Jerozolimy, kiedy tylko tam dotrą, wrota te się przed nimi cudownie otworzą i tak jak wszystkie cuda, Jezus i ten, największy cud mesjański uczyni, zostanie proklamowane królestwo, a oni otrzymają w nim ważne funkcje, no i stosowne uposażenia.
Patrząc na ich zachowanie nie sposób skwitować tego stwierdzeniem, że są nieodrodnymi dziećmi mentalności świata, również tego naszego, tego który jest dzisiaj. Zaczerpnęli z niego wzorce kulturowe i bardzo umiejętnie zatroszczyli się o swoje interesy. Sprytnie uprzedzili innych apostołów, tym bardziej, że włączyli do tej akcji, jak mówi o tym inna Ewangelia, ich matkę, aby razem z nimi zabiegała o powodzenie tych starań.
Może ich swoboda w obcowaniu z Jezusem, oraz poczucie że są Jego szczególnie protegowanymi wynikała stąd, że młodszy z nich, Jan, przez wszystkich nazywany był „umiłowanym uczniem Pana”. Chcieli pewnie ten fakt wykorzystać, aby spontanicznie i całkiem naturalnie, niejako przypadkiem, załatwić ważną dla nich sprawę.
Okazało się, że dla pozostałych apostołów wcale nie była to błaha sprawa. Bardzo się oburzyli z powodu „zapobiegliwości” Jakuba i Jana, zdradzając w ten sposób, że dla nich również była ona ważna, bo oni też myśleli o tym aby dobrze się usytuować w tym co miało – jak wierzyli - wydarzyć się w Jerozolimie. Oni również liczyli na gwałtowny awans społeczny i krygowali się tylko z przedstawieniem tego Jezusowi, cierpliwie czekając na Jego w tym względzie decyzje.
Jezus ucinając inicjatywę obu braci, wykorzystał to jako okazję, aby pouczyć wszystkich apostołów (również nas - członków Kościoła), że w Jego Królestwie nie będzie miejsca na gry o wpływy, szukania protekcji i zabiegania o specjalne przywileje. Nie powinno wśród nich być wrogiej rywalizacji i pogoni za osobistymi interesami, ponieważ wszyscy jedną jedyną zasadą zawsze powinna się kierować, a mianowicie - ewangeliczną miłością.
Jezus wyraźnie i w sposób zdecydowany przeciwstawił się chorobie która niszczy każdą wspólnotę, a mianowicie egoizmowi, który sprawia, że każdy myśląc w pierwszym rzędzie o sobie i o pomyślnym ułożeniu swoich osobistych spraw, nie tylko zaniedbuje wspólnotę, ale podcina korzenie jej solidarności zasiewając złe ziarno wzajemnej nieufności i konkurencji, co w konsekwencji rodzi konflikty i wojny.
Jest jeszcze prawda o której nie myśleli apostołowie, tymczasem jest ona zasadnicza i o tym przypomina im ze szczególnym naciskiem Jezus. Chodzi o ich udział w „kielichu z którego On ma pić” i w „chrzcie którym On ma być ochrzczony”. Jest to wyraźna aluzja do Krzyża i do Eucharystii, czego oni wówczas jeszcze zupełnie nie rozumieli, traktując to jako proste przypomnienie, że każde dobro wymaga trudu, aby przyniosło spodziewane owoce.
Nie rozumieli, że Jezus podprowadził ich pod próg całkowicie dla nich niemożliwy do przekroczenia, ale jednocześnie jedynie on – zbawczy. Jego przekroczenie wymaga miłosiernej łaski Bożego obdarowania Duchem Świętym, aby móc uczestniczyć nie tylko w śmierci, ale mocy i pięknie Chrystusowego Zmartwychwstania. Na tym właśnie polega pełnia nawrócenia.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie moesz zacza plikw na tym forum Nie moesz ciga zacznikw na tym forum