(Flp 3,3-8a) My jeste¶my prawdziwie ludem obrzezanym - my, którzy sprawujemy kult w Duchu Bo¿ym i chlubimy siê w Chrystusie Jezusie, a nie pok³adamy ufno¶ci w ciele. Chocia¿ ja tak¿e i w ciele mogê pok³adaæ ufno¶æ. Je¶li kto¶ inny mniema, ¿e mo¿e ufno¶æ z³o¿yæ w ciele, to ja tym bardziej: obrzezany w ósmym dniu, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa - faryzeusz, co do gorliwo¶ci - prze¶ladowca Ko¶cio³a, co do sprawiedliwo¶ci legalnej - sta³em siê bez zarzutu. Ale to wszystko, co by³o dla mnie zyskiem, ze wzglêdu na Chrystusa uzna³em za stratê. I owszem, nawet wszystko uznajê za stratê ze wzglêdu na najwy¿sz± warto¶æ poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego.
¦piewajcie i grajcie Mu psalmy,
rozstawiajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyæcie siê Jego ¶wiêtym imieniem,
niech siê weseli serce szukaj±cych Pana.
Rozwa¿ajcie o Panu i Jego potêdze,
zawsze szukajcie Jego oblicza.
Pamiêtajcie o cudach, które On uczyni³,
o Jego znakach, o wyrokach ust Jego.
Potomkowie Abrahama, s³udzy Jego,
synowie Jakuba, Jego wybrañcy.
On, Pan, jest naszym Bogiem,
Jego wyroki obejmuj± ¶wiat ca³y.
(Mt 11, 28)
Przyjd¼cie do Mnie wszyscy, którzy jeste¶cie utrudzeni i obci±¿eni, a Ja was pokrzepiê.
(£k 15,1-10) Zbli¿ali siê do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go s³uchaæ. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Pi¶mie. Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi. Opowiedzia³ im wtedy nastêpuj±c± przypowie¶æ: Któ¿ z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedn± z nich, nie zostawia dziewiêædziesiêciu dziewiêciu na pustyni i nie idzie za zgubion±, a¿ j± znajdzie? A gdy j± znajdzie, bierze z rado¶ci± na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjació³ i s±siadów i mówi im: Cieszcie siê ze mn±, bo znalaz³em owcê, która mi zginê³a. Powiadam wam: Tak samo w niebie wiêksza bêdzie rado¶æ z jednego grzesznika, który siê nawraca, ni¿ z dziewiêædziesiêciu dziewiêciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebuj± nawrócenia. Albo je¶li jaka¶ kobieta, maj±c dziesiêæ drachm, zgubi jedn± drachmê, czy¿ nie zapala ¶wiat³a, nie wymiata z domu i nie szuka staranne, a¿ j± znajdzie. A znalaz³szy j±, sprasza przyjació³ki i s±siadki i mówi: Cieszcie siê ze mn±, bo znalaz³am drachmê, któr± zgubi³am. Tak samo, powiadam wam, rado¶æ powstaje u anio³ów Bo¿ych z jednego grzesznika, który siê nawraca.
.............................
www.mateusz.pl/czytania
My którzy pouk³adamy ufno¶æ w duchu, ale nie odrzucamy cia³a, lecz pozwalamy, aby Duch rz±dzi³ cia³em. To co uwa¿a³am kiedy¶ za zysk jest teraz dla mnie strat±, ale ¿adna strata nie przekre¶la mnie w oczach Boga
O czymkolwiek uczy Pan Jezus, to samo równie¿ czyni. Nie tylko mówi w przypowie¶ci, jak wa¿ny jest ka¿dy cz³owiek, ale równie¿ swoj± postaw± to wyra¿a - zasiada za sto³em z tymi, którzy przez "porz±dnych" ludzi s± pogardzani. Naszym zadaniem jest uwierzyæ w tê Jego wiern± i nieprzemijaj±c± mi³o¶æ do ka¿dego cz³owieka. Jego troskê o nas rozpoznamy ³atwiej wtedy, gdy sami uznamy siebie za zb³±kan± owcê. Trwanie w przekonaniu, ¿e jeste¶my jedn± z nieskazitelnych dziewiêædziesiêciu dziewiêciu, mo¿e zamkn±æ nasze oczy na Jego mi³o¶æ.
Hieronim Kaczmarek OP, "Oremus" listopad 2008, s. 33
Prawdziwe nawracanie to nie zastraszanie ludzi i nie popis skutecznosci swojego dzialania, ale szukanie zagubionych, niesienie ich z radoscia na plecach, przywracanie ich do wspolnoty Kosciola, radosc osobista i radosc ze wspolnota – Boza radosc zbawienia. Taka powinna byc Eucharystia w zyciu Kosciola.
"A znalaz³szy j±, sprasza przyjació³ki i s±siadki i mówi: Cieszcie siê ze mn±, bo znalaz³am drachmê, któr± zgubi³am. " (£k 15)
Czy potrafiê siê cieszyæ s³uszn± rado¶ci± innych?
"Prawdziwe nawracanie to nie zastraszanie ludzi ..." (Abuna Zygmunt)
Po przeczytaniu tych s³ów pomy¶la³am, ¿e ksiê¿a mojej parafii chodzili do innej szko³y.
Jak zwykle poruszaj± mnie s³owa ¶w. Paw³a. Ten wykszta³cony ¯yd, niegdy¶ faryzeusz, gorliwy i nieskazitelny w wype³nianiu Prawa jest nagle gotów wszystko uznaæ za stratê wobec doskona³o¶ci poznania Jezusa Chrystusa i wobec pragnienia trwania w Nim.
Czy¿ mo¿e byæ lepsze s³owami wyra¿one ¶wiadectwo wiary, zw³aszcza, ¿e w ca³o¶ci potwierdzone ¿yciem. Uczmy siê od ¶w. Paw³a gorliwo¶ci , determinacji i zapa³u w pój¶ciu t± drog±.
Dlatego, ze sama siê kiedy¶ gubilam, wiem ile dobra jest w "odnalezieniu".Proszê Pana by tej ³aski do¶wiadczali inni potrzebuj±cy.
Dzisiejsza Ewangelia jest szczególn±,pe³n± nadziei dla tych co na bezdro¿ach,pogubionych.
Zbli¿ali siê do Jezusa wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go s³uchaæ.
Ci co grzeszyli szukali Jezusa. Dobrze sie dzieje, je¶li moj grzech zwraca mnie ku Bogu.
Wtedy, dzieki Bozej lasce, staje sie on srodkiem mojego wzrastania w wierze.
Bo jest jeszcze alternatywa i od niej , Bo¿e, zachowaj.
Jak dobrze pamiêtaæ , ze zanim zawolam, Bog juz mnie szuka.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz gÅ‚osować w ankietach Nie mo¿esz za³±czaæ plików na tym forum Nie mo¿esz ¶ci±gaæ za³±czników na tym forum