nasz DOM

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

http://www.karmel.pl/lekt.../baza.php?id=47
Modlitwa Syna

Tak troch� �al... Troch� �al, �e aposto�owie tylko poprosili Jezusa, by nauczy� ich modlitwy, a nie dowiedzieli si� od Niego dok�adniej, jak On sam si� modli, a przynajmniej nie przekazali nam tego ewangeli�ci. Oczywi�cie, m�wi� oni wielokrotnie o modlitwie Jezusa, a nawet staraj� si� przytoczy� tre�� kilku modlitw, niemniej mo�e zrodzi� si� w nas pewne odczucie niedosytu. Ale mo�e te� i dobrze... bo przecie� kt� z nas, ludzi, umia�by poj�� t� jedyn� relacj� pomi�dzy Niebieskim Ojcem a Jednorodzonym Synem. Mo�e aposto�owie po prostu umieli by� dyskretni i nie „wchodzili z butami” w to, co ich przerasta�o. Uszanujmy ich milczenie, ale nie rezygnujmy z poszukiwa�, ruszajmy w drog� �ladem Jezusa zjednoczonego z Ojcem, pro�my ewangelist�w, by uchylili nam r�bka tej tajemnicy. Sta�my z boku i patrzmy... Nie, „sta� i patrze�” to za ma�o! Przecie� B�g zes�a� do serc naszych Ducha Syna swego, kt�ry wo�a: „Abba, Ojcze!”. Co to znaczy? B�g chce, �eby modlitwa Jego Syna by�a nasz� modlitw�, nadal chce s�ysze� z ziemi g�os swojego dziecka, a nie tylko „grzecznego s�ugi”, chce, �eby�my wo�ali do Niego tym samym s�owem „Abba!”, jakim nazywa� Go Jezus. Mo�na by zaryzykowa� zdanie, �e chrze�cijanie s� na ziemi r�wnie� po to, by nigdy nie umilk�a modlitwa Jezusa (oczywi�cie, przy uwzgl�dnieniu ogromnej r�nicy mi�dzy Nim a nami). W tym celu B�g daje nam dwie wielkie pomoce: daje Ducha �wi�tego do naszych serc, ucz�cego nas niewidzialnie, „od wewn�trz” synowskiej relacji, synowskiej modlitwy, a tak�e daje nam Pismo �wi�te, kt�re ukazuje nam modl�cego si� Jezusa.
(...)
Sam na sam z Ojcem (cho�by nawet w�r�d t�umu)

Ewangeli�ci m�wi� nam wielokrotnie, �e Jezus odchodzi� na samotne miejsca (cz�sto na g�r�), aby si� modli�; nieraz po ca�ym dniu nauczania, uzdrawiania chorych, dyskusji z faryzeuszami szukaj�cymi dziury w ca�ym odchodzi� na g�r�, by modli� si� przez ca�� noc. Mog�o zabrakn�� czasu na sen, wypoczynek, nawet na jedzenie, ale nie mog�o brakn�� czasu dla Ojca. Na modlitwie Jezus przygotowuje si� do wa�nych wydarze� w swoim �yciu: modli si� stoj�c w wodach Jordanu, na pustyni, przed wyborem aposto��w, sp�dza te� noc na modlitwie po wielkich cudach... Je�li pozwala nam wyobra�nia, spr�bujmy przedstawi� sobie ten dialog, spr�bujmy te� wyobrazi� sobie te dwie twarze (o ile mo�emy m�wi� o twarzy niewidzialnego Ojca) wpatrzone w siebie z mi�o�ci�, zas�uchane w g�os rozm�wcy... Co musia� czu� Ojciec, gdy z ziemi p�yn�a do Niego taka modlitwa (jak�e r�na od naszych cz�sto bezdusznych „paciork�w”)! Ka�da wa�na chwila Jezusa musia�a by� om�wiona z Ojcem, by wszystko dzia�o si� zgodnie z Jego wol�. Poznawa� wol� Ojca w tym dialogu „w cztery oczy”, ale te� odkrywa� j� czytaj�c i rozwa�aj�c Pisma, kt�re przecie� przyszed� wype�ni�. On sam powie Piotrowi broni�cemu Go mieczem w Ogrodzie Oliwnym: Jak�e wype�ni� si� Pisma, �e tak sta� si� musi? (Mt 26, 54).

Nie patrzmy jednak na pos�usze�stwo Jezusa wy��cznie w �wietle modlitwy w Ogr�jcu: ewangeli�ci ukazuj� nam wyra�nie, �e modlitwa Jezusa jest przede wszystkim dzi�kczynieniem i zachwytem wobec woli Tego, kt�ry Go pos�a�. On sam, Syn, wie, �e wszystko otrzymuje od Ojca – �r�d�a wszelkiego �ycia. Dzi�kuje Ojcu, kt�ry pozwala Mu wskrzesi� �azarza, ale chyba najpi�kniejsz� modlitw� dzi�kczynno - pochwaln� Jezusa przytacza nam �w. �ukasz po powrocie 72 uczni�w, gdy Pan ka�e cieszy� si� uczniom nie tyle z otrzymanej mocy czynienia cud�w, ile raczej z tego, �e ich imiona zapisane s� w niebie. W tej to chwili rozradowa� si� Jezus w Duchu �wi�tym i rzek�: „Wys�awiam Ci�, Ojcze, Panie nieba i ziemi, �e zakry�e� te rzeczy przed m�drymi i roztropnymi, a objawi�e� je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdy� takie by�o Twoje upodobanie” (�k 10, 21). Oto prawdziwe pos�usze�stwo: zachwyt wobec woli Ojca, ca�kowite przylgni�cie do Jego zamiar�w, radosne wychwalanie Tego, kt�ry wszystko m�drze uczyni�. Jak�e dalekie jest to my�lenie Jezusa od naszego „Panie Bo�e, ja bym to inaczej urz�dzi�, ale skoro ju� tak koniecznie chcesz...”. Jezus cieszy si�, �e dzia�alno�� misyjna uczni�w przynosi owoce i �e Ojciec objawia prostym ludziom tajemnice Kr�lestwa. Cieszy si�... i tylekro� modli si� za uczni�w: modli si� za Piotra, by nie usta�a jego wiara, zapewnia, �e b�dzie prosi� Ojca o udzielenie uczniom Ducha... Przede wszystkim podczas ostatniej wieczerzy (w tzw. modlitwie arcykap�a�skiej – por. J 17) modli si� nie tylko za obecnych uczni�w, ale za tych, kt�rzy w przysz�o�ci b�d� wierzy� w Niego... czyli tak�e za ka�dego z nas. Nie mog� tego pomin��: Syn rozmawia z Ojcem o mnie, prosi Ojca, by mnie ustrzeg� od z�ego, zachowa� w swoim imieniu, u�wi�ci� w prawdzie... a przede wszystkim chce, by ci wszyscy, kt�rych Ojciec Mu da�, byli tam, gdzie On jest... a zatem Syn Bo�y pragnie przebywa� ze mn� na wieki w domu Ojca! Boska Tr�jca rozmawia o mnie, troszczy si� o mnie: Ojciec powierzy� mnie Synowi, a Syn prosi za mnie Ojca! Je�li sobie dobrze u�wiadomimy, jak wa�ni jeste�my w �wietle tej Jezusowej modlitwy, mo�emy wyleczy� si� z wielu kompleks�w... i nauczy� si� prawdziwej synowskiej relacji do Boga.

A� do �mierci krzy�owej...

Zatrzymajmy si� przy tej modlitwie w wieczerniku. Oto Jezus, �wiadom, �e tej nocy zacznie si� dla Niego straszliwe cierpienie, kieruje do Ojca niezwyk�� pro�b�: Ojcze, nadesz�a godzina. Otocz swego Syna chwa��, aby Syn Ciebie ni� otoczy�. C� ma wsp�lnego z chwa�� ha�ba krzy�owej m�ki? Ot� w Ewangelii Janowej wyra�nie dostrzegamy, �e �mier�, zmartwychwstanie i wniebowst�pienie Jezusa stanowi� jedno wielkie misterium Jego wywy�szenia i otoczenia chwa��. Ukrzy�owanie jest „pierwszym krokiem ku g�rze”. Syn podejmuje m�k� �wiadom, �e czyni to tak�e dla chwa�y Ojca, bo gdy zostanie wywy�szony nad ziemi�, przyci�gnie wszystkich do Siebie i zaprowadzi do Ojca. O tym wywy�szeniu nad ziemi� m�wi Jezus w chwili, gdy Grecy wyrazili pragnienie spotkania si� z Nim. Wtedy te� – tylko tutaj w Ewangelii Janowej, kt�ra nie opisuje wprost trwogi konania w Ogr�jcu – wyznaje nam otwarcie, co czuje wobec nadchodz�cego cierpienia: Teraz dusza moja dozna�a l�ku i c� mam powiedzie�? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ale� w�a�nie dlatego przyszed�em na t� godzin�. Ojcze, ws�aw imi� Twoje (J 12, 27 – 28a). I wtedy – jedyny raz w tej ewangelii – rozlega si� g�os z nieba. Mo�na by zaryzykowa� stwierdzenie, �e Ojciec wzruszony heroiczn� mi�o�ci� i pos�usze�stwem Syna, odpowiada tym okrzykiem, kt�ry przeszywa niebiosa: Ju� ws�awi�em i jeszcze ws�awi�! C� mo�e przynie�� wi�ksz� chwa�� Jego imieniu ni� ta gotowo�� zbawienia s�abych braci, jak� okazuje Jego Syn, kt�ry powie przed wyj�ciem z wieczernika: Niech �wiat si� dowie, �e Ja mi�uj� Ojca (J 14, 31).

Zanim jednak dokona dzie�a zbawienia, musi do�wiadczy� ostatniej pr�by: l�ku ludzkiego cia�a przed cierpieniem i �mierci�. Tego l�ku nie do�wiadczaj� anio�owie... trzeba by�o naprawd� sta� si� Cia�em, by m�c stoczy� tak� walk�. Ojcze, je�li to mo�liwe... lecz nie moja wola, ale Twoja... Nie bez powodu autor Listu do Hebrajczyk�w stwierdza, �e Jezus nauczy� si� pos�usze�stwa przez to, co wycierpia� (5, 8), albo raczej: do�wiadczy� we w�asnej osobie, jak trudne bywa pos�usze�stwo. I w�a�nie dlatego chcia�, by byli przy Nim uczniowie: nie tylko po to, by nie czu� si� samotny (przecie� cz�owiek umieraj�cy jest zawsze w pewnym sensie samotny), ale przede wszystkim po to, by patrz�c na Jego udr�k� uczyli si�, �e modlitwa bywa te� zmaganiem, walk�..., by widzieli, �e On pogr��ony w udr�ce jeszcze usilniej si� modli� (�k 22, 44). Nie szuka� tanich sposob�w ucieczki od problem�w, ale stawia� im czo�a, umacniany przez Ojca. Tego w�a�nie chcia� nauczy� uczni�w. Tak bardzo prosi� ich: czuwajcie i m�dlcie si�, aby�cie nie ulegli pokusie... oni jednak wci�� uciekali w bezpieczn� krain� snu.

I wejdzie na drog� krzy�a, a swoj� modlitw� ogarnie nawet t� straszliw� m�k�. B�dzie modli� si� za tych, kt�rzy przebij� Mu r�ce i nogi, a umieraj�c wyda z siebie ten ostatni okrzyk ca�kowitego zaufania: Ojcze, w r�ce Twoje powierzam ducha mego. Nawet tu, z wysoko�ci krzy�a, modli si� s�owami psalmu (31) i nie omieszka wprowadzi� drobnej, ale znacz�cej korekty: zamiast „Bo�e” powie „Ojcze”.

Celowo pomijam najtrudniejsz� modlitw� Ukrzy�owanego (r�wnie� zaczerpni�ta z psalmu): Bo�e m�j, Bo�e m�j, czemu� Mnie opu�ci�? Ewangeli�ci nie skomentowali nam tych s��w. Nie wiemy wi�c, czy ten okrzyk by� – jak uwa�a wielu – rzeczywi�cie wyrazem poczucia osamotnienia Tego, kt�ry wzi�� na siebie nasze bole�ci, czy te� – jak utrzymuj� inni – ten pocz�tek Psalmu 22 ka�e nam spojrze� na ca�o�� tego utworu, kt�ry jest wielkim hymnem ufno�ci cz�owieka cierpi�cego.

Czasem komentarze s� zbyteczne... i zbyteczne s� s�owa. Wystarczy� ostatni okrzyk i my�l skierowana ku Ojcu, do kt�rego Jezus powraca�.

I na wieki

Ostatni� modlitw� Jezusa na ziemi jest b�ogos�awie�stwo uczni�w przed wniebowst�pieniem (por. �k 24, 50-51). Odchodz�c do Ojca, Jezus prosi Go za tych, kt�rych teraz posy�a z misj� do �wiata.

Czy wi�c na tym powinni�my zako�czy� nasze rozwa�anie? Nie, ksi�gi Nowego Testamentu przekonuj� nas, �e wstawiennictwo Jezusa za nami trwa nadal w domu Ojca. Chrystus ma kap�a�stwo nieprzemijaj�ce, przeto i zbawia� na wieki mo�e ca�kowicie tych, kt�rzy przez Niego przyst�puj� do Boga, bo wci�� yje, aby si� wstawia� za nami (Hbr 7, 24-25). Jak�e cz�sto ograniczamy nasze rozumienie wstawiennictwa u Boga do Matki Bo�ej i �wi�tych, zapominaj�c o tym najpot�niejszym Or�downiku! Jezus modli si� i zbawia na wieki, a wi�c modli si� za mnie, czyni wszystko, by mnie zbawi�, nawet wtedy, je�li moja odpowied� na Jego starania... jest daleka od oczekiwa�. Ale wtedy wiem, �e je�liby nawet kto zgrzeszy�, mamy Rzecznika u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego (1 J 2, 1). Warto zwr�ci� uwag� na s�owo „Rzecznik”, gdy� w tek�cie greckim wyst�puje tu termin Parakletos, kt�rym w Ewangelii Janowej Jezus okre�la Ducha �wi�tego (najnowsze wydanie Biblii Tysi�clecia przyj�o t�umaczenie Duch Paraklet zamiast mniej dok�adnej wersji Duch Pocieszyciel. Paraklet to przede wszystkim obro�ca w s�dzie, a �ci�le m�wi�c: �wiadek obrony, gdy� w tamtej kulturze nie znano urz�dowych obro�c�w i oskar�ycieli. Zatem sprawiedliwy Jezus staje przy nas jako „�wiadek obrony”, prosz�c Ojca o przebaczenie naszych grzech�w (dobrze jest u�wiadomi� sobie t� prawd�, ilekro� przyst�pujemy do Sakramentu Pojednania).

Tak b�dzie wstawia� si� za nami a� do ko�ca czasu. A co potem? Czy gdy nie b�dzie ju� cierpienia, s�abo�ci, gdy b�dziemy na zawsze z Nim... czy znikniemy z modlitw Jezusa? Nie s�dz�... Bo przecie� c� w tym dziwnego, �e rozmawia si� z w�asnym Ojcem o kim�, kogo si� kocha?

G�os Karmelu 1/2006