nasz DOM

[ZoRo]

Czy to nie dziwne - rzucac wyznania mi³o¶æi, tesknoty, wiary do KOGO¦, Kogo sie jeszcze nigdy ni widzia³o? ON chce, by GO kochac ca³ym sercem, ze wszystkich si³...Czy to mo¿liwe?...
Ufam PIE¦NI¡ NAD PIE¦NIAMI, ufam Abuny wierszami, ufam chmurom, ptakom i kwiatom...Jak to cudownie - mieæ Komu zaufac...

Dziêkczynienie


nagle zupe³nie

zrobi³o siê widno

czysto

uroczy¶cie

o Tobie my¶lê

nie my¶lê

dziêkujê


Dziwnie zakochany


dziwnie jestem zakochany

najzwyczajniej jak tylko byæ mo¿e

w rado¶ci i bez niej

w samotnym milczeniu

i w gwarnej rozmowie

w domu i w drodze

w Tobie mój Bo¿e


Wezwanie i wyraz


dzisiejszy dzieñ nam da³e¶

ca³y kwitn±cy

pachn±cy

¶wie¿y

Twej mi³o¶ci wezwanie

Twego kochania wyraz


Wiara


tak jakbym stoj±c na krawêdzi nocy

nowe l±dy dostrzega³

nowe siê rysowa³y przede mn± drogi

tak jak bym ja stawa³ siê nowy

fala za fal±

g³êbina za g³êbin±

jakbym do tych l±dów p³yn±³

maleñk± ³upin± wiary


Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego

[barmal]

cudne

[mwisniewski]

"o Tobie my¶lê

nie my¶lê

dziêkujê "


Dziêkujê.

Micha³