nasz DOM

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Bardzo wazna jest twoja troska o dzieciaki. Wlasnie, jak to zrobic aby "chwycily" ducha religijnego, tym bardziej, ze my pamietamy iz w dziecinstwie wcale nas nie fascynowala religia. Nie mozna przesadzac z "obowiazkami", ale jednoczesnie jakis porzadek jest konieczny i jakies zobowiazania. Bardzo wazne sa swiete momenty. Ja pamietam na przyklad tatarak w Zielone Swieta i choc nie rozumialem teologicznych konnotacji zielonych lisci tataraku lezacych na podlodze z Zeslaniem Ducha Swietego, ale czulem ich zapach i to tylko w ten jeden dzien , przez co stal sie on dla mnie wyjatkowy i.... wyjatkowo piekny. Nie wspominam juz o Bozym Narodzeniu i calej oprawie domowej i koscielnej tego swieta. Pamietam tez chwile po nabozenstwie majowym, kiedy gasly swiatla, czulo sie jeszcze zapach kadzidla, siedzielismy na schodkach oltarzowych (bylem lichym troche ale zawsze ministrantem ), koscielny gasil swiece, a kosciol spiewal jeszcze "O moj Jezu kocham Cie".... Jakies takie zupelnie niezaplanowane spotkania z laska Boza byly istotne. Bardzo wazna byla dla mnie wiara w moc modlitwy, w jej sens i zagladanie zupelnie bez zachet starszych i nawet w tajemnicy przed nimi do pobliskiego kosciolka klarysek, aby sie pomodlic przed "moja" Matka Boska. Waznym elementem tych modlitw byli inni , to znaczy sprawy rodziny za ktore w ten sposob wyrazalaem swoja odpowiedzialnosc. Istotne byly tez podziekowania, a nie tylko prosby i male ofiary ktore czasem skladalem , choc nie bardzo na to mialem ochote. Potem jednak czulem duchowa satysfakcje i "zapach" jakiejs niebianskiej szlachetnosci.

Co powiedzialbys na temat duchowego wychowania dzieci?
Co tobie jako dzieciakowi pomagalo w zblizeniu sie do Boga?

Alina

Zupe�nie nie mam takich wspomnie�. Nawet �wi�ta Bo�ego Narodzenia mia�y w moim domu �wiecki charakter. Niedzielnej Mszy �w. nie cierpia�am jako dziecko. By�o na niej ciasno, gor�co , duszno i zawsze zbyt d�ugo. Ale babcia zabra�a mnie kiedy� na Msz� �w. w dzie� powszedni. Ludzi ma�o, ko�ci� roz�wietlony przez zachodz�ce s�o�ce...wtedy czu�am co� takiego �wi�tego.
Poza tym w dzieci�stwie i wczesnej m�odo�ci ba�am si� �wiata i zacz�am si� modli� g��wnie ze strachu. Uczepi�am si� Pana Boga, bo szuka�am pomocy i nadziei.
Dzisiaj sama cz�sto o tym my�l�- jak przekaza� ducha religijnego dzieciom? Jedno jest pewne- im wcze�niej tym lepiej, rozmowy z nastolatkami staj� si� super trudne. Jasne, chrze�cija�skie prze�ywanie �wi�t, niedzielna Eucharystia, fakt, �e ja si� modl�... Jedyne co mi si� udaje to na razie nasza wsp�lna obecno�� w niedziel� w ko�ciele, cho� m�j szesnastoletni syn wybiera ju� cz�sto inny ko�ci� lub inn� godzin� ni� my. Wsp�lna modlitwa mo�liwa jest obecnie jeszcze tylko z sze�ciolatkiem, cho� ku mojej rado�ci m�j 10-letni Kuba przeczyta� w tym roku ca�� Bibli� dla dzieci.Dw�ch ch�opc�w jest ministrantami i cho� marzy mi si� ich nieco wi�ksza gorliwo��- nie naciskam zbytnio. W sumie naprawd� nie wiem. �ycie duchowe naszych dzieci jest moja wielk� trosk�, ale my�l� raczej , �e mam na to tylko cz�ciowy wp�yw. Pozostaje codzienna modlitwa za nich...

Abuna Zygmunt · Abuna Zygmunt Miejscowosc: Aleppo

Tak, o tym zapomnialem - MODLITWA ZA DZIECI. Jestem pewien modlitwy mojej mamy ( az do ostatnich dni w jej zyciu i teraz licze na nia rowniez ). Jestem pewien ( racjonalnie oczywiscie nie potrafie tego udowodnic ) duzej, skutecznej modlitwy mojej madrej babci.

JurekS · Miejscowosc: Lublin

Ciekawy temat ojciec wywo�a�. Moja obecna religijno��, nieco surowa niew�tpliwie wyros�a z wzorc�w jakie mia�em w dzieci�stwie. Pami�tam, �e Pan B�g zawsze by� s�dzi� sprawiedliwym, kt�ry za dobre wynagradza, a za z�e karze. Ale nie by�o to jakie� negatywne do�wiadczanie Boga. To by�o takie naturalne. Przyjmowa�em to w swoim dzieci�cym �yciu jak jaki� pewnik, fundament. I przy tym boja�� Bo�a te� by�a naturalna. By� sakrament pokuty, do kt�rego trzeba by�o si� dobrze przygotowa� i nie by�o mowy o jakich� mijankach chocia� dzieci�ca natura te� ich szuka�a. Pami�tam babci modlitewnik. Taki z po��k�ymi i mocno wytartymi kartkami. Lubi�em do niego zagl�da�. By�a tam ca�a msza (jeszcze po �acinie) z obrazkami (szkice) o�tarza i ksi�dza przy o�tarzu. Uczy�em si� tych odpowiedzi i by�em nawet troch� dumny, �e na mszy umiem odpowiada�. Nigdy nie nudzi�em si� w ko�ciele. Chyba zawsze mia�em poczucie uczestniczenia w jakim� wa�nym misterium i to by�o w zgodzie z tym co wynosi�em z domu czy poznawa�em na religii. Bardzo lubi�em lekcje religii. Wynios�em z dzieci�stwa bardzo mocny fundament wiary w Boga. Do�wiadczenie mi�o�ci przysz�o p�niej i mia�o �wietnie przygotowany grunt. Ale to by� ju� koniec szko�y �redniej. My�l�, �e cz�� tego swojego do�wiadczenia przenios�em na swoich syn�w. By�o te� to zabarwiane troch� innym odcieniem religijno�ci Magdy i chyba w sumie da�o ca�kiem niez�e rezultaty.
Tak na marginesie dodam, �e ten "monumentalny" obraz mojej religijno�ci nie zmienia faktu, �e moje drogi nie zawsze by�y drogami Bo�ymi. Ale dawa�o mi to si�� i daje aby z nich zawraca�.