nasz DOM

ZoRo · Miejscowosc: Warszawa

W �wieto �wi�tej Rodziny zago��my mo�e na chwil� u NIEJ poprowadzeni Poezj� naszego Abuny Zygmunta…

Dom betlejemski

cieszy si� tej nocy raduje i skacze weso�o ca�y �wiat
nawet szary wr�bel wystroi� si� dzisiaj jak paw
kos oszo�omiony kras� wr�bla
zagwizda� tak g�o�no �e ze strachu zblad�
na rzece most si� srebrzy w �nie�nej po�cieli
betlejemska gwiazda cierpliwie czeka
na sw�j antenowy czas
aby na �ywo opowiedzie� wszystkim mieszka�com ziemi
wra�enia bo�onarodzeniowego czuwania sprzed 2000 lat
ciesz� si� ludzie
fruwaj� anieli
bia�y op�atek kr��y z r�k do r�k
nic nikogo dzisiaj nie dzieli
nikt si� nikogo dzi� nie boi
pachn� zielone jod�y
pal� si� zimne ognie
migoc� bombki
zwierz�ta kl�kaj�
przy po�cieli Dzieci�tka
co pary w p�ucach �piewaj�
zgrzebne �wi�tki
r�owy smoczek kol�dy
w�saty cie�la wk�ada w usta Niemowl�cia
matka tuli Je do piersi u�miechni�ta
�wiat ponury jak grota betlejemska
zamieni� si� w dom
bo Dziecko zosta�o mu dane
a wraz z Nim OJCIEC – B�G

nikt w to nie uwierzy
nikomu to nawet
do g�owy nie przychodzi
a m�wi�c szczerze
nikogo za bardzo to nie obchodzi

�e tyle szcz�cia
�e trzy osoby
�e w jednym domu
�e ca�y �wiat
�e skarb Bo�y

Bo�e Narodzenie

spokojny zalew rado�ci
w czas jasnej obecno�ci Boga
rozszed� si� po powietrzu
rozp�yn�� po przestworzach
pom�g� strudzonym odpocz��
samotnego przygarn�� do siebie
weso�o si� u�miechn��
do os�a owcy i wo�u kl�cz�cych zgodnie
przy betlejemskim ��obku
pierwszy raz chyba si� zdarzy�o
�e r�wnie� anio�owie
przestali szybowa� w powietrzu
i prosto na s�omie
razem z pasterzami boso
ta�czyli pastora�kowego kozaka
a� w g�owie im si� kr�ci�o
ma�y Jezusek g�o�no radowa� si� z tego widoku
kiedy wszyscy przybysze bawili si� w najlepsze
skacz�c przykl�kaj�c i wywijaj�c koz�y
On niepostrze�enie
swoj� ma�a pi�steczk� otar� �z� z twarzy Maryi

Z POK�ONEM

Na bardzo trudn� wypraw� powo�a�e� nas Bo�e
Ka�dy z nas by w niej niechybnie poleg�
Gdyby nie nagie Dziecko le��ce w ��obie
I gdyby�my jak magowie nie przyszli do Niego
Z pok�onem

Wiersze O.Zygmunta Kwiatkowskiego